.
Τη Ρωμιοσύνη,
μην τη κλαίς,
αφού ... Θέλει να σκύψει.
Σκύβει μονάχη,
καρτερά,
ζητάει που θα ζητήσουν,
σκύβει σαν,
... η φωνή τους το ζητά και,
την επαύριο ρωτά,
... "ποιός;"
"ποιός"
... φώναξε δυνατά ο αχάριστος,
να βρεί στο μεθ' αύριο τον ... άλλον,
να της φωνάξει άλλη μιά ... να "σκύψει" ...
Θα ματαγίνει το Κακό,
λέγω σας,
τέσσερεις (4) του Οκτώβρη.
Πάλι χωρίς Εμάς-μας & το Είναι μας.
Με "ExitPoles" ... wow ... νέας μορφής !!!!
και,
παρομοίους αλλαλαγμούς, ... παλαιάς κοπής.
Προδιαγεγραμμένα αποτελέσματα,
που κουβαλάει το ... φάντασμά μας.
Φάντασμα ... "Ο Κυρίαρχος Λαός".
Έσύ κι' Εγώ ...,
αγκάλη που,
θά 'πρεπε να 'χουμε οι δυό
από το '22,
-και όχι μόνο-
Παιδιά κοιτάμε,
αδερφούς,
γειτόνους και,
χρωματιστούς,
... λέμε,
"ανάθεμα στα χρόνια που χαράμισα",
ακούω τη φωνή σου κοντινά,
ή, μήπως,
είν' η δική μου η φωνή
αγάπη μου, ... η μοναδική;
Αντίλλαλος,
στα χρόνια που χαράμισαν Οι,
που εμπιστευτήκαμε,
... εμείς.
Σαν το γαμπρό που κάμαμε,
για 'κείνηνα την έρημ' θυγατέρα.
Εκείνον τον αχαίρευτο,
όπου της είπε, .... λόγια πολλά,
τη πήρε πάρα πέρα και,
μετά,... την άφησε,
... κοντά μας.
Ο ίσκιος της την πρόδωσε ωορέ 'χτικιό,
μαζί με τα όνειρά της.
...
Εκείνη,
επρόδωσε εμάς ...
κι' όσους διαβάζουν το γραπτό.
Αυτό που λέει,
"Ανήμποροι 'μαστε,
ο λόγος μας ... μηδέν",
ωορέ μακάκες ...
όσα θα έπρεπε να κάμουμε ξανά,
... στης "Υποχρέωσης" το Φιλί,
θάψαμε το ρεβύθι.
Δώσαμε όλα και,
στερηθήκαμ' το μηδέν.
Εφτειάξαμε "Χρυσόβουλα" ... ψευδά.
Μηδενικά.
Παιδιά,
π' απ' το Μηδέν πρέπει να εκκινήσουν.
Θα είμαστε εκεί, ... εμείς;
Πλάϊ στα παιδιά;
που φτειάξαμε;
Λέω πως, ... Ναί.
Έχουμε, ... και Καρδιά,
Έχουμε, ... και Ψυχή.
Έχουμε κι' ότι καλύτερο που ζεί,
σε τούτη την Ευρώπη.
Τη Νεολαία μας,
ετούτη, τη Δική μας.
Τα Παιδιά μας.
Αχρωμάτιστη θα πρέπει να πορεύεται,
γαμώ τα κέρατά μας.
ή, μάλλον,
εκείνη τη Θαλασσινή, την Ουρανίσια,
την ... Χαμογελαστή κορμοστασιά
Ψυχή Αγνή,
'κια που τη χαρακτηρίζει.
Ας κάνουμε ωορέ γείτονα,
ετούτη τη μοναδική φορά,
κάτι, Καλό για τα παιδιά.
Κάναμε περίσσια κι' αρκετά,
τα λάθη μας στο παρελθόν.
Ήμαρτον πιά.
Θέλω να βλέπω το μικιό να με ρωτά,
"πού είν' τα όμορφα μπαμπά;"
κι' γώ να τ' απαντώ...
Εδώ, πιό κάτω, δυό στενά,
κι' άλλο στενάκι, στα κρυφά,
όταν χαθείς,
τρέχα με χίλια να χωθείς,
στην αγκαλιά μας,
να βρεθείς,
... σου το χρωστώ,
όσο είμ' εδώ,
θα σ' αγαπώ ... μικιό,
... για πάντα.
α.α/ Αλέξανδρος
(Πάνος Αβατάγγελος - 29/09/2009 - 06:00 π.μ.)
.
