Μου Λείπουν οι Γυναίκες Μου ...

.

Μου λείπουν,
οι γυναίκες μου σαν,
...λείπουν.

Ταξίδι, εκδρομή ή,
λίγο πιο εδώ,
λίγο πιο εκεί μα,
όχι κοντά μου ...

Όχι απαραίτητα στην αγκαλιά μου,
ή,
ασυγκράτητα γευόμενες τον έρωτά μου ...

Πού είναι εκεί,
λίγο πιο 'κεί,
κοντά μα,
κι' ως την Αμερική, ... κοντά!

Όπου,
δε χτυπά τηλέφωνο,
δεν έχει λόγο να χτυπά αφού,
εκείνη δεν θα είναι εκεί.

Τα πάντα πετάω στο κενό,
...
δεμένα τα χέρια μαζί με τις λέξεις,
με τις αισθήσεις,
το "Θέλω",
το .. Σε Θέλω,
κενό που ζω στη μέρα,
στη νύχτα, στο αύριο, γιατί,

μου λείπετε, ...

κι' εσύ μαζί,
με τις γυναίκες μου,
στο νου,
ψυχή,
ως το κρεβάτι,
τον ήλιο,
την ανάσα που,

... άφησες πίσω,
-"εγώ θα γυρίσω" ... είπες ... "μα, εσύ";-

Τη παλάμη σου ζεστή ν' ακουμπήσω,
τη καρδιά μου ανοιχτή να σου δωρίσω,
να νιώσω, εσένα,
απ' τις γυναίκες μου τη μια,
πως ... ήρθε πίσω.

Θα είμαι καλά, νομίζω.

Πάντα θα είμαι,
λέω, ... καλά,
αφού,

δε θα μου λείπεις όμορφη εσύ ...
μα,

μου λείπουν οι γυναίκες μου,
οι υπόλοιπες,
μαζί τους,

... κι' η Ζωή ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-30/11/2009-04:42 π.μ.)

.

Η... Βόλτα ...

.
Η βόλτα μας,
είναι περίπου ...
είκοσι-επτά (27) λεπτά ...

πεντέμιση τετράγωνα,
εδώ,
στο όμορφο Θησείο.

Βγάζω το Μάρκο βόλτα,
δυό φορές...

...νόμισα.

Κι' εμένα, ... άλλες δύο,
με βγάζω, ... εκατάλαβα.

Μα, έλα που νόμισα και,
στεναχωριόμουν ότι,
-Κουφοντίνα- τον εφώναζα ...
δύο μοναχά τις φορές,
βόλτα να τον'ε βγάζω.

Σαν ένα,
φυλακισμένο, στο προαύλιο.

Μα,
κι' αν εγώ πάω εδώ κι' εκεί,
απλά για να πληρώσω ή,
να δω κάποιο πελάτη,
σύντομα,
... εκεί,
..μαζί,
.ξαναγυρνώ,

τις ίδιες βόλτες κάνουμε,
δυό "κουφοντίνες" αλωνίζουμε,
παρέα κάθε μέρα,
τους δρόμους που γνωρίζουμε ...

Το φαγητό, νερό ... διαφορετικό ...
αγκάλη, βλέμμα, αγάπη ... ίδια,
και,
ένας δεσμός,
πέρα απ' το Άπειρο,

εκιός δεσμός που λέει,
"σα φύγεις εσύ, εγώ ακολουθώ.
Λέει: Πονάς εσύ;
... πονάω κι' εγώ που ...έφυγα",

... απαντά.

Αυτό σημαίνει,
"Σ' αγάπησα ειλικρινά ... " ... που λέμε ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-30/11/09-04:10 π.μ.)

.

Άντε και ... Σήμερα ...

.

Σε αγαπώ,
.......
δηλώνω για τους φίλους,
τους εχθρούς,
... τους όποιους,
τους περαστικούς,
απλά, ... να ξέρουν.

Σ' αγαπώ.

Το είπα,
το εδήλωσα ...

Ακόμη,
αγκάλια μου,
σε ύπνο ταξιδιάρικο,
με καιροφλακτείς,

κοιμάσαι,
δε μ' ακούς ...

Η μύτη σου ξεβγάζει αναπνοές,
λειψές κραυγές ηδονικές,
κι' εγώ ...,
τη πλάτη σου κοιτώ,
την όμορφη,
τη σμιλευμένη από στιγμές.

Στιγμές που,
μόνη σου έζησες πρωτού,
να μοιραστούμε ...
στα ερωτικά πλοκάμια να βρεθούμε,
να απολαύσουμε τις ομορφιές,
να χτυπηθούμε,
κόντρα κι' απέναντι,
απ' τις ... κακίες,
να απομείνουνε,
οι ομορφιές.

Θα πάρεις εκιά τη πλάτη αύριο,
μα θα τη φύγεις ...

Νέα πτυχή αγάπης έφεξε,
καλή μου,

... ενόμισες.

Όνειρα έφτειαξες,
... ξανά.

Εύκολα τα έκαμες,
αυτά,

μα ...
δεν απόλαυσες,

όσα έχεις,
απ' αγάπη στη παλάμη,
μίαν άλλη που,
αγάπη,
δεν εγνώρισες ...

Στη πλάτη σου,
χαράζω τ' Όνομά μου ...
Στο βλέμμα μου,
χαράζεις τον Έρωτά σου ...

Στα μάτια σου,
χαράχτηκε το Αύριο,

και στη καρδιά μας ...
έλαμψαν όλα μαζί,

το Χθές,
το Αύριο,
και,
...
η πικρή συνήθεια του ...

" Άντε και, ... σήμερα ..."



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-22/11/2009-05:41 π.μ.)

.

Ήσουν Κουκί ....

.
Ήσουν κουκί,
στο χάδι της παλάμης μου,
ξεγυμνωμένο,
ανώριμο,
εσύ.

Ήσουν εκείνο που,
σαν θα μεγάλωνε,
θα χάϊδευε η φυλλωσιά του,
την αγάπη μας,
... θυμάσαι;...
εσύ.

Ήσουν Ζωή,
κουκί, αδέσποτο ή σαμιαμίδι,
εμέ, δε μ' ένοιξε ποτέ ...
θυμάσαι;

'Ησουν εκείνο το Κουκί-Ζωή που,
το ξημέρωμα της εποχής,
βρήκε μαραζωμένο,
και,
ήσουν ... εσύ.

Μονάχα που,
δεν έγραψε ο Ιστορικός,
εκείνα που μας έπρεπαν.
Δεν έβλεπε,
δε γνώριζε,
η πέννα τον επρόδωσε,
μα,
... δεν πειράζει,

αφού ... γνωρίζω εγώ,
κι' εσύ.

Κουκί εσύ,
Ζωή εγώ;
Tι ν' αναρωτηθώ ...
...

Κοινό το αίσθημα αγάπης,

... κενή η αίσθηση της στιγμής.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-21/11/2009-03:48 π.μ.).

.

Έρχεται ο Χειμώνας ...

.

Έρχεται ο Χειμώνας,
...
άλλος ένας χειμώνας,
... δύσκολος.

Έχει καταλαγιάσει μέσα μας,
η λέξη .... δύσκολος ...

Σα να μη μπορούμε να ξεφύγουμε,
να τη γυρίσουμε,
να ακούσουμε μίαν άλλη ...

Σαν .... το δικαίωμα να χάσαμε,
ν' ακούσουμε μιαν άλλη λέξη,
... μονάχα, ..."δύσκολος" ...

Κι' έχω πλέον, ... γεράσει ...
κουραστεί,
τα ήξερα από παιδί ...

Κι' είν' ο χειμώνας,
και πάλι αυτός,
ο ... δικός μου χειμώνας ... δύσκολος.

Αναρωτιέμαι ...

Εκεινών που μου το ανακοινώνουν,
είναι, εξ' ίσου ... δύσκολος;

Αναρωτιέμαι ...

όσων,
σε τόσο πλούτο εδώ που ζεί,
πρόβλημα ανακαλύπτουν,
χρέη της Μιχαλούς κι' άδειο ταμείο
και,
για μέλλον το αβέβαιο,
μου στέλνουνε φιρμάνι ...

θα είναι ο χειμώνας τους ... δύσκολος ;;;

Έτσι κι' αλλοιώς,
έρχεται πάλι ο χειμώνας,
εκιός ο ... δύσκολος, ... ξανά.

Τον νοιώθω να με ακουμπά,
ανάβω σόμπα,
λίγο πιό στα δυνατά,
να τον φιλοξενήσω.

Να τονε πάρω απο κοντά,
μπάς και με εκτιμήσει,
για άλλη μια χρονιά,
ζωή να μου αφήσει,

για να σκεφτώ, τελειωτικά,
πως ήρθε εκείνη η ώρα που,
αυτοί δεν θα αποφασίζουνε,
πρός τί καιρό θα κάνει,

θα τους μαυρίσω,
όπως μπορώ,
θα σηκωθώ πρίν τρελαθώ και,
χωρίς κανέναν "αρχηγό"

ένα χειμώνα θα δεχτώ,
φίλο, όμορφο, καθαρό,
στο σπίτι μου του χρόνου.

Θα έχω να λέω πως,
... εγώ,
τον έφτιαξα όπως ήθελα,
με δέχτηκε όπως είμαι,

κι' εκείνοι,
μαύροι κι' άραχνοι,
όσες ημέρες ζούνε,

χειμώνα θε να γεύονται,
να καταπίνουν βρόχες,
να περπατούν στη λασπουριά,
κλειστές να βρούνε πόρτες.

Δύσκολος να 'ναι για όλους τους,
ο επόμενος χειμώνας,

για εμάς,
να ΄ναι γιορτή χαράς,
κι' εκιός,
χειμώνας πάντα βροχερός,

... ο ένας αδερφός μας.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-14/11/09-04:06 π.μ.)

.

Το Ευτύχημα ...

.

Ένοιωσα ότι, ... ευτύχησα.

Δεν είναι η μοναξιά περίγελος.
Δε θα μπορούσε να είναι,
αφού,
βιώνουν την οι πλείστοι ...

Δεν είναι η απάθεια τραγέλαφος.
Αφού, το γέλος και η αγαλίαση που φέρει,
κανέναν, σήμερα δεν αφορά,
και,
κανέναν δε συμφέρει ...

Δεν είναι που,
δε σ' έχω εδώ που,
νοιώθω καταραμένος.

Είναι που,
δεν σε καρτερώ,
φοβούμε σε,
εγώ, ... ο σκιασμένος.

Η αχτύπητη ορφάνια
έδιωξε χαρές,
έδιωξε δάκρυα,
έφερε, ... συνάμα,
τον αχό της μνήμης,
φωνές, σκιές, ακούσματα,
όλα, περιουσία της Λήθης ...

Έφεξες όμως,
εκεί που έπρεπε,
όλα τα ισορρόπησες,
καθώς τους έπρεπε.

Δεν άφησες κενό,
στο πέρασμά σου ...
μονάχα,
... το Ευτύχημα.

Kλάδο Ελιάς,
εσύ, ... της ομορφιάς σου,
Θα σε ακολουθώ ή,
... θα θυμάμαι,

κλαδί ελιάς,
ορφάνια,
μοναξιά,

στο άγγιγμά σου,
όλα τους γίνονται,
ότι από μονάχα τους
δεν το εμπόρεσαν,

... ένα Ευτύχημα.



α/α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-07/ΝΟΕ/09/-04:16)
.

Νόμισα ...

.

Νόμισα πως,
έχασα τη παρθενιά μου χθές,
...
έζησα, σε μια στιγμή,
τα όνειρά μου όλα,
χθές,

ξύπνησα τρέμοντας,
η παρθενιά μου,
αιμοστάλκτη,
αλλού με οδηγούσε,
μα ...
δεν ήτανε δική μου,
αλλοίμονο,
των ιδεών μου ήτανε,

... ο Βιασμός.

Κοιτώ 'ξωπίσω μου,
κοιτώ τ' απέναντι,
κοιτώ 'σα εφύλαξα,
... Εντός.

Εκεί,
... καλά πάντα κρατούν,
στο είναι μου,
... Ιωάννα,
.. Ασπασία και,
. Ευφροσύνη,

κινούμενες ως,

η Αρετή,
η Καλωσύνη και,
... η Σωφροσύνη.

Κοιμούνται πλάϊ μου,
αγάπες μου,
τη πλάτη μου χαιδεύουν,
το μυαλό,
ξυπνούν μαζί μου και,
... σιγοντάρουν,
αδερφές,
καλές και, ... στοργικές.

Δεν έμαθα,
- ακούτε τι θα πω,- ...
Τί, είναι Μίσος,
Τί, νά 'ναι Εκδίκηση,
του άλλου ανθρώπου το ... κακό.

Δεν το 'χω ...

Κληρονομιά,
απ' τους,
που με ανάθρεψαν,
όσους θε' να τιμήσω.

Αλήθειες λέω,
σήμερα,
πάντοτε έλεγα μα,
ανίκανοι, ανήμποροι
αθέλητοι,
κάποιοι,
να με ακούσουν.

Τ' αφήνω λοιπόν καταγραφέν!

Από εμένανε τον .. Έν.
δώρο να σας φιλοξενεί
στα όνειρά σας,

έγραψα για Μινώταυρους,
για αέρηδες,
για μύλους,
μα,
και για τα παιδιά και,
τους χορούς,
και άλλα μύρια,
καρδιακά,

ώς τα αισθάνθηκα,

... τα Μύρια Όνειρά σας.

Μα,

Λέξη δε μου έγραψε,
... κανείς.

Κι' εγώ,
που νόμισα ότι,
αφού ζητήσατε να είμαι εκεί,
... εσείς,
τώρα,

... πού είστε;

Νόμισα, λοιπόν,
πως θα γνωρίσετε πως έφυγα,
... όχι από τις ειδήσεις,
αλλά,

απο την επαφή.

Από το Διαδίκτυο.

Εδώ γελώ γιατί,
πολλάκις έχω πεί πως,

... η απομόνωση στη φυλακή,
πιο ζέστη βγάζει,
και, πυγμή,
απ' όσα,
στο Διαδίκτυο,
υποτίθεται ότι ..."μοιραζόμαστε"

Πλαστά εργαλεία αγαπάτε,
πλαστή επικοινωνία ...

όργανα υποχθόνια,
που απλά ...,
τα έζησα ...

Με συγχωρνάτε φίλοι μου,
που,

... νόμισα.



α/α. Αλέξανδρος
(Πάνος Αβατάγγελος-03/11/2009-06:17 π.μ.)

.