Το Δάκρυ μου Ένοιωσα ...

.
Tο έρμο δάκρυ μου ένοιωσα,
να τρέχει στο κορμί μου,
εκατοστά, χιλιόμετρα,
σταγόνες της ζωής μου.

Πώς να το σταματήσω άραγε,
σε πιά πτυχή του νού μου,
απάγγιο να του προσφερθώ,
έρμαιo μες' τα χρόνια;

Δακρύζοντας, με 'ρώτησε,
"απο εκεί πάν' κι' οι άλλοι;",
"Έτσι", ... του αποκρίθηκα,
τό 'γυρα στην αγκάλη ...

Δυό ιστορίες να του πώ,
να πεί κι' αυτό δικιά του,
στην αγκαλιά μου να μπορεί,
ν' αφήσει τη καρδιά του.

Το έρμο δάκρυ μου ένοιωσα,
τα δάχτυλα να υγραίνει μα ...,
τρύπισέ με η υγρή φωνή,
"μη με ξεχνάς ...",
σαν έλειωνε ν' αποζητεί,

καρτερικά,

... στη θύμιση να μένει.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-04/05/2009-12:27π.μ.)

.