Έρχονται...

.
έρχονται οι Ευχές μου ...

έρχονται ...

Το ήξερες, ... δεν το ήξερες;



& α.α./ Αλέξανδρος

.................

.

Ποτέ ....

Ποτέ,

δε θα γινόμουν, ...
... συνεργάτης στο ψέμμα.

Ανήθικος, ... ποτέ.

ΕΣΕΙΣ ... γιατί;



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α./ 21-12-2008/ 12:36π.μ.)

.

Ψεύτες, Όλοι Μας, Είμαστε ...

.
Ένας, ή δυό,
κι’ ίσως και τρείς,
Σ΄ ένα νησί καλοκαιρίς,
Εχάλασαν,
Εκιό το παλληκάρι.

Που...,
ο πατέρας του με μιάς,
αγάπη εγύρισέ μας,
Ζωές να έχουμε απ' ένα γιό..

Εκείνος που, ... δεν έχει.

Μα, κι’ άλλος ένας απο εμάς,
Ζαβός, μακάκας, ταραμάς,
Να στείλει σφαίρα,
Στου παιδιού το καρδιοχτύπι,
Έτυχέ μας.

Ο Νόμος έπραξε ορθά,
Στη φυλακή τα δυό Κραχτά.

Η περηφάνεια μας,
η κουτσή,
Μικρόπνοη παραζάλη.

Γιατί;
... ρωτώ,
η Πρώτη,
η δραματική στιγμή,
Αντίδραση δεν είχε,
Ούτε και ... ζάλη;

Γιατί η δεύτερη,
Κακή, δε λέω μα,
Ετιμωρήθηκε ως εκεί,
όπου,
Του ίδιου μας του σπλάχνου,
[Ολονών],
οι ύστατες φωνές,
συμφώνησαν σε μια φωνή,
βρήκαν διέξοδο πικρή
ούρλιαξαν το Μέγιστο Σεισμό,
μα,
δώθηκαν τροφή
στους κουκουλοφορεμένους!

Εκείνους τους "Μηδαμινούς" που,

... ουδέποτε σεβάστηκαν το θάνατο αυτό,
... με τίποτε δεν τίμησαν τον ύστατο αδερφό,
... ουδόλως εσεβάστηκαν κόπους ανθρώπων άλλων,
των εμπόρων λίγων,
των άγνωστων,
και των 'ε λιγοστών Μεγάλων.

Προδώσανε τους Έλληνες,
για άλλη μια,
χιλιοστή φορά,
πίσω από μια κουκούλα.

Διότι, κρύβονται,
χρόνια πολλά,
ανάμεσα στα μάρμαρα που,
Το Πολυτεχνείο συντήρησε,
υπέδειξε,
της Λευτεριάς το Δρόμο.

Λάθος σε κατευθύνανε μικρέ,
Λάθος στα διηγηθήκαν,
δε σου εξιστορήσανε,
όσα προηγηθήκαν.

Λέω του,
του Μικρού Αδερφού,
που ταξιδεύει ... πάλι,

Η ανάμνησή του,
Θεργιαλού,
για όλους μας,
Στέργια θα μείνει
στ' όποιο σκεπτόμενο κεφάλι.

Όλα τα άλλα,
έτσι απλά, ένα ...

..... Γιατί;

Να μη ψευδόμαστε ...

Ίσως καιρός να είναι,
να ενημερώσουμε ...
τον ίδιο μας,
τον "έντιμο" εαυτό.

Ψεύτες, όλοι μας είμαστε,
όσοι αγώνες ζήσαμε,
Στο ίδιο το σπιτικό μας.
Μα ...

Όχι, για το καλό μας.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-14/12/08-01:59 π.μ.)

.

Φίλους Εκτιμώ ...

.
Εκτιμώ,
Σήμερα,
Τους φίλους ...

Ήρεμος ο ύπνος μου,
Γαληνεμένος θά ’ναι.

Έτσι που,
Κάμποσες δα φορές,
Μετράς,
Ζυγιάζεις και, ... Αγιάζεις,
ή που και,
να συγχτιρείς...
... μπορείς.

Ζωής σου η διαδρομή,
... μοναδική.

Κανείς,
Ουδέποτε,
θε' να υποδείξει τι...

... γιατί;

Ζείς τη ζωή,
Αισθάνεσαι,
Όσα συμβαίνουν καταπιείς,
Χωνεύεις ή ξερνάσαι.

Μένει τέλος,
μονάχη της η σκέψη σου,
... γυμνιώτα.

Μαζί της γυμνωμένη,
η δική τους, αδερφή τους.

Στο επόμενο ηλιόγερμα,
Ανάσα σου η φωνή τους.

Η ανάσα, η πολύτιμη.

Σκέψου, ότι σου λέω,

Να γίνει ανάσα η φωνή,
Με τη φωνή του φίλου.

Αν δυό φωνές ισοφωνούν,
Τα τείχη υποκύπτουν.

Άξια η πορεία σου,
Άξιο το πέρασμά σου.
Ο φίλος ένας, αδερφός,

Κουμπάσο σου η φωνή του ...
δύο ψυχές, μία φωνή ...

Σκέψου ...


α/α. Αλέξανδρος
[Π.Α./11-12-08/12:23π.μ.]

.