Σγά το Σγά ......

Άδειασε η πόλη,

αδειάσανε τα μαγαζιά,
οι γειτονιές αδειάζουν ...

τα σεντούκια και τα κομποδέματα
αδειάζουν σγά το σγά ...

Άδειος χώρος, ο ιδεατός,
όμως ...,

'λεύθερος ο νούς γι' άπλετα Όνειρα,
ο χρόνος μπόλικος για Σκέψη,
νέοι δρόμοι της φωτιάς μπροστά,
η απέραντη θάλασσα γαλήνια
διαθέσιμο το χάδι της
στον, που θα ταξιδέψει ...

Θυμάμαι το τραγούδι σου,


"τα μικρά παιδιά
τα μικρά παιδιά
που κρατούνε στο χέρι τους
σαν το μύλο το χάρτινο
τις ελπίδες μας ..."

Περιουσία μας ...

Όλο και πιότερο ακούω μας
"για τα παιδιά μας ..." 
θεριεύει ο απόηχος,
σγά το σγά ...
οι ελπίδες που τραγουδούσαμε τότε,
τώρα,


ένα είδος ... κάθαρσης.

"Δυο κουτιά σπίρτα γίνηκαν
ο σταθμός και τα τρένα
που μπορούνε να φτάσουνε
ως την άκρη της γης ..."

Για τα μικρά παιδιά,
και τα μικρο-μέγαλα ...

Αλήθειες απλές ...
άντε, σγα το σγά, να ματα-ταξιδέψουμε ...

Να γεμίσουμε το άπλετο,
να ζωντανέψουμε το Όνειρο
κι ο χάρτινος μύλος να γίνει
απάγκια δροσιά για όλα τα ...παιδιά.

Σγά το σγά ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α. 08/07/2012 14:10 μμ).