10 Σεπ 2014

Συναίσθημα Μηδέν ...

.
Πολλά τα όσα μύρια σε αγκαλιάζουν,
σε πνίγουν στιγμές,
σε γονατίζουν συμπεριφορές,
φωνές ακολουθούν και τη σκιά σου,
συντροφικά μοχλεύουν τα όνειρά σου,
οι εφιάλτες ολάκερο ασκέρι,
ιδρώτας κι αγωνία στις φλέβες σου καρτέρι.

Συναίσθημα μηδέν,
ανακοπή στο δρόμο της απελπισίας
η ίδια σου η παλάμη,
έσβησε ο κτύπος της ελπίδας στη θύμιση του αύριιο,

μα,
... δε είναι κρίμα να σε σκοτώσει η Ζωή,
σαν έρχεται να σε αναστήσει ο Θάνατος;


α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α. - 10/09/2014 - 23:19 μμ.)

.

Περι_βάλλοντος ....

.

Η φυσιογνωμία της γιαγιάς Φανής
με ακολούθησε και εχθές το βράδυ
της Ρωξάνης,
πολλά,
γονείς, αγαπημένα πρόσωπα και φίλοι,
ή και όχι τόσο ...

Την ύπαρξή μου ετόνισαν,
εκείνη που ατόνισε στα βάθη του μυαλού μου,
στιγμές αγάπης και πόνου,
έντονη συνύπαρξη ολκής
σε μία κατάσταση ... ύπαρξης, ... μοναδική.

Μοναδική, όχι γιατί αφορά το σπέρμα που με μετέφερε εδώ αλλά,
σνύπαρξη στιγμής συνέχεια πολλών και, άλλων πολλών σπερμάτων
ά που περιφέρονται στους δρόμους των πόλεων και άλλα,
στους υπονόμους.
Χώμα, θάλασσα και ουρανός .. ένα.

Όπως κι εγώ ... ένα.

Ένα με  'σένα,

Πόσο θα τό 'θελα,
εκείνο που .. έχω.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α. - 10/09/2014 - 22:34 μμ. -νωρίς-)

.

9 Σεπ 2014

Στίχος Σιωπή ...

.
Έρχεται η στιγμή
να δείς κατάματα
αυτό που δεν ορίζεται
τη νύχτα ως τα χαράματα.

Είσαι εκεί κι αλλού συνάμα
άδειος από αισθήματα
ελεύθερος σαν τάμα
μονάχο πλάϊ απ' την ευχή
εκείνην που υπηρετεί

θ΄ αναρωτιόσουν,
... αν μπορούσες
ως που διαφέρει
το όνειρο απ΄ τη ζωή,

Μίαν απάντηση
σαν ψίθυρο στ' αυτί
έφερε η νύχτα αγκαλιά σου
μα εσύ της γύρισες το βλέμμα
να δει μαζί σου το αγνάντι
να σιωπήσει,
στην ησυχία της σιωπής
να σε αφήσει.

Είναι στιγμές που,
ότι πείς χωρίς τον ήχο
γίνεται βάλσαμο,
τραγούδι δίχως στίχο.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-09/09/2014-02:52 π.μ.)

.