29 Απρ 2008

Στιγμές και Σκέψεις ...

.

Στιγμές και σκέψεις,
τραχύλατες ανάμνησες στο πνεύμα,
το βωβό, το λαβωμένο ...

Που σκέφτηκε εκείνα που δεν έπρεπε,
δίχως να φανταστεί,
μα δίχως και να γνωρίζει πως,

σκέψεις που ροβολούν ανάποδα,
σκοντάφτουν,
με κίνδυνο πορεύονται,
με άγχος αναπνέουν καθώς,

αγώνα την ανάσα τους,
κάνουν στο πέρασμά των,

να φτάσουνε στ΄αυτιά των ...

Σκέψεις που γεννηθήκανε,
φτωχό βρεφοκομείο,
που εμείς,
σαν ανδρωθήκανε,
φιλέψαμε παραθείο.

Σκιές οι Ερεινίες μας,
τα φώτα μας σβυσμένα,

ο έρωτας αν έλειπε,
όλα θα 'ταν χαμένα ...

Μα,
μήπως είναι,
τι σου 'πανε,
τι άκουσες καρδιά μου...

Εσύ μονάχα τραγουδάς,
νύχτες στα όνειρά μου.

Στιγμές και σκέψεις πνεύμα μου,
σου 'γραψα στον αιθέρα,
στέλνω σου να τις μαγευτείς
στο ρόγχο του αέρα ...

Κι αν έχεις τόσο κουραστεί,
αν δε θες να μιλήσεις,
σκέψεις δικές σου στείλε μου,
όποτε αγαπήσεις ...



α.α/ Αλέξανδρος

(Π.Α. 29/04/2008 - 02:31 π.μ.)

.

18 Απρ 2008

Τρία Φώτα, η παρέα μου ...

.

Τρία φώτα καίω,
Σε ‘κείνα λέω το πέρασμα,
‘κείνα ακούν το λαλλετό,
κανένα όμως δε σβύνει ...

Τρία φώτα, η παρέα μου,
Η νέα μα, ... κι’ η παλαιά μου.
Τέταρτο φώς, ... δε το χωρώ,
Δεν έχω ... περιθώριο ...

Αρκούν τα τρία που χάνονται,
στα πλούσια βλέμματά μου.
Σκέψεις μου θε να μαρτυρούν,
στη σιγαλιά του χρόνου.

Άν το μπορούν ... τα φώτα μου,

Άν το δεχτούν ... οι Τρίτοι.

Μήπως δε γνώριζες Βορριά,
Τρίτοι μας συνοδεύουν;

Θάπτουν, σφραγίζουν και ...πονούν.
Σκέπτονται λεν’ ... τους άλλους.
Θάπτουν μαζί αλήθειες μας,
σε μόρτικα αλώνια.

Μα, φώτισε,

Έχ' η ψυχή σαράντα της,
μέρες να τριγυρνάει και,
απ’ όσα θα ‘θελε να πεί,
νομίες, δε μποράει;

Φώτα της ατενίζει απλά,
‘κεί να παρακαλάει,
Να φέγγουν πίσω, σιγαλά
Να λάμπουν, συνομωτικά,

γιά όλους εκείνους,
όλες τους,

μονάχη,

αχτίδα ερημική,
για πάντα τους,

αλήθειες να ... φωτάει.



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-18/04/2008-03:15 π.μ.)

.

16 Απρ 2008

Σμόλκα να βαυκαλίζομαι ...

.

Τραβιούντε πλέρια οι γραμμές
λές,
και σ' απαντώ σου,
θέλεις;

εγώ,
θέλω να βαυκαλίζομαι,
το θέλω να κοιμάμαι.

Να σε ακούω δε ζητώ,
πιά,
απο παλιά ...,
ούτε να σε θυμάμαι,
πέραν που λέει μου η νυχτιά,
'κείνη η αστραφτεράτη που,
σεργιανεί στο κόρφο μου,
χαραγματεί στη πλάτη.

Σ' ευχαριστώ όμως,
για σμόλκα τόσα,
στα χρωστώ.

Τα 'γράψαν οι αράδες,
φωνές που αντηλάλλησαν,
ν΄ακούω σε διάβα θυμητό,
στους κάτω μαχαλάδες ...

Κι' εσύ,

άφωνη όπως λές,

παιδούλα φονεμένη,
σε ξένο λιμάνι
φανταχτερό ντουνιά,
θωρρείς φυλακισμένη ...

Τραγούδι σου ένα,
σιωπηλό,
φωνή σου ... τρεμαμένη ...

Ύμνο Εθνικό κι' αγέρωχο,
λαλλείς,

φιλία μας προδωμένη.



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-16/04/2008-04:36π.μ.)

.

4 Απρ 2008

Γραμμόφωνο στα χέρια σου ...

.

Σου τραγούδησα ποτέ,
ματιές απο σονάτες;

Είπα ρίμες που,
σα νότες αντηχούν;

Άκουσες ποτέ,
μπελκάντα απο λουλούδια;

Η δική, φωνή σου ήταν.

Ρίμες, σονάτες, μπελκάντα του Μαγιού ...

Εγώ, ...

απλό γραμμόφωνο στα χέρια σου,

... μονοφωνικό.



& α.α. ΑΛέξανδρος
(Π.Α. - 04/04/2008 - 01:51 π.μ.)

.