19 Σεπ 2010

Εσύ... με τα Πυρόξανθα Μαλλιά ...

.

Τα βήματα τραβάγαν 'με,
δεξιά νερό, και κύμα,
ζερβά, ο Ήλιος ο ανήλιαστος,
το φώς του, ζεστασιά μου,
απέναντι, ... εσύ.

Εσύ,
με τα πυρόξανθα μαλλιά,
με τον αέρα μου ανάσα,
το χτυποκάρδι μου ευαγγέλιο,
στα χέρια τα φακιδωτά,
κι' ένα χαμόγελο ... ευχή.

Εσύ,
επιλογή ζωής,
πανέμορφη,
όσο όμορφο ήταν το νερό
σε εκείνες τις πατούσες μου,
γυμνό εκείνο,
γυμνός κι εγώ,
κι' ο ήλιος,
τα δεσμά του από ζερβά,
κορμοστασιά μου έστηνε,
χωρίς προβλήματα,
χωρίς ανάσες,
δίχως το δάκρυ που έφερνε,
εκείνη η απόφαση να πάρω ...

Εσύ,
απέναντι, ομορφιά.
"Έλα..." .. σιγοψιθύριζες,
ακούω σε ακόμα,

σ' έχω στα μάτια,στη καρδιά,
σ' έχω παντού, εκεί που υπάρχω.

Πάντα θα σ' έχω, ...

Θα 'ρθω ...

Για τ' αύριο μου έμειναν,
... τα ύδατα δεξιά,
ο ήλιος ο ανήλιαστος ζερβά και,

μια μοναδική ανάμνηση από ... εσένα.

Τον Έρωτα, με τα πυρόξανθα μαλλιά.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-19/09/2010-05:14 μ.μ.)


ΥΓ: Για τη Φάννυ μου.

.

13 Σεπ 2010

Ένα σου Χτύπημα ...

.

Ένα σου χτύπημα ..

το χάδι της παλάμης,

φοβήθηκες ...,
προς ύστατη στιγμή,
στιγμές ανακοπής, μα,

τίποτα δεν κινδυνεύει, όμορφη,
... όλα καλά.

Εγώ,
το χέρι που απέμεινε,
το χάδι που εσκίρτησε και,

... για, τ' αύριο,

απλά ... εσύ, ...
... αναμονή.

Κοιμήσου επάνω μου,
γρατζούνισέ με,

αδράξου στα πλευρά του έρωτα,

βασάνισέ με,

Διώξε τα όλα μακρυά,
μ' ένα σου χτύπημα ...

αγάπη της στιγμής,

στιγμή ... ανακοπής.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-13/09/2010-03:16 π.μ.)


.

12 Σεπ 2010

Κι' Όταν θα Θέλεις ...

.

Κι' όταν θα θέλεις,
Εκεί ...

να κάνεις,

Κι' όταν ζητάς,
την Έξοδο να Έχεις,

Κι' όταν κοιτάς,
στα μάτια μου,

το βλέμμα της απάνθρωπης συμπόνοιας,
απαίτηση ανθρώπινης στιγμής, κι' εγώ,

σ' έχω φροντίσει πρίν,
σ' έχω λατρέψει από,
προτάσσω εκείνα που ίσως θές πρωτού,
εκείνη, τη μεγάλη σου φυγή, να τη βιώσεις ...

Στην αγκαλιά μου καταλήγεις,
πάντοτε,
ο Μάρκος, ο φίλος κι' αδερφός.

Μη σε απασχολεί πλέον,
τί κάνεις,
πώς στριφογυρίζεις,
λερώνεις ή ... μη.

Είσαι καθάριος σ' όλα σου.
Πάντοτε ήσουν.

Νοιάξου για το Ταξίδι σου,
ασ' την υπερηφάνεια.
Κοστίζει αγόρι μου γλυκό,
το έχω ζήσει, ... ξέρω.

Μονάχα να στερνίζεσαι πως,
σαν περάσεις το Κενό,
θα σε κρατώ,

σα μάνα,
σα πατέρα,
όπως εκιό,
τον αδερφό,

λέω σου, κι εννοώ,

σύντροφος, ίσος,
όμορφος, ... Άρχοντας.

τίποτα δεν θ' ακολουθήσει,
γιατί,

εσύ 'σουν εσύ,
κι' εγώ, ... εγώ,

και τέτοιο,

... δεν θα ματαγίνει.




α.α Αλέξανδρος
(Π.Α.-12/09/2010-03:27 π.μ.)


.

Μονάχα την Εικόνα σου θα Κουβαλώ ...

.

Πέρασες άναρχες στιγμές,
Σαν βρέθηκα με νότες ομορφιάς,
Έζησες μονάχη τις στιγμές,
Σαν έγραφα τραγούδια λησμονιάς ...

Κι έγινε η λησμονιά, ρεφραίν ...
Σε συνεπήρε,
Κι’ έγινε 'να κουπλέ η απόσταση,
Ακόμα πέρα σε κρατά,

Κι εγώ,

Εσένανε δικαίωσα,
Το ίδιο όπως σ’ αγάπησα,
Έμεινα ... ορίζοντας,
το ίδιο, ... μακρυά.

Μα σ’ αγαπώ,
Να ξέρεις,
Η απόσταση δε γράφει κάτι αντίθετο,
«απόμακρος» δεν είναι το επίθετο,
εκιό που μου ανήκει ...

Ούτε σ' εσέ.

Πλάϊ σου, έγραφα,
και γράφω,
Όσα ωραία,όσα μηδαμινά,
Κάποια .. απόλυτα χυδαία,
... μα,

Σ’ αγαπώ. Παντοτινά.

Έχω και ώρες που,
Δεν είμαι κάποιος άλλος,
Εξ' άλλου, νομίζω,
... ευγενώς θεωρρώ...

Για ‘τι είμ’ εγώ, με άγγιξες,
... μου χαμογέλασες,

Επίτρεψέ μου όμως,
Στην ανάσα σου,
Στο χάδι σου,

Μια λέξη ν’ απολογηθώ ...
Ξέρεις,

Εσύ που θα με συνοδεύσεις,
Τον αέρα, τον στερνό, θα αναπνεύσεις,
Επίτρεψέ μου να σου πώ,
ακόμη μιά γλυκειά φορά,

.. σε αγαπώ,

Μα,
όχι όπως εσύ νομίζεις,
αυτό, δεν το κατάλαβες θαρρώ, ποτέ,
Ότι,
απ’ όσα έχω γράψει, πεί και,
προσδοκώ,

μονάχα την Εικόνα σου,
περιουσία ανάξια,
στα πέρατα τού Έρωτα,
θα κουβαλώ ...

γιατί,
κάποια δε σού 'πρεπαν,
άλλα δεν θα έπρεπε,
σήμερα, δε σου πρέπει,

... εμέναν ν' αγαπάς ...




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-11/09/2010/02:44 π.μ.-ως συνήθως...)

.

8 Σεπ 2010

Άλλο ένα Αγκάθι Λησμονιάς ...

.

Καλή Χρονιά,
συνήθισες να λές.
... ...

Θυμάσαι πόσα πέρασαν
Από, πού ‘μασταν λούστροι;
Θυμάσαι πόσα χάσαμε,
Ζητώντας τη Ζωή;

Ήσουν εσύ στα εικοσι-δυό,
Εγώ, στα εικοσι-πέντε,
Χρόνια περάσαν δεκαδυό,
Για εμάς,
Είκοσι-πέντε.

Κοιτάς το χρόνο ζόρικα,
Μετράς τον, κάθε ημέρα,
Ζητάς η νύχτα ν’ απλωθεί,
για να σκιαχτεί η φοβέρα,

Εφτάσαμε να θέλουμε,
Η νύχτα μη ξημερώσει,

Μαύρη γαλή η μέρα μας,
Ζητά να μας τελειώσει ...
Τα νύχια ολάκερα μακρυά,
Στη σάρκα μας να χώσει.

Κοιτάμε εκεί που ήμασταν,
Εκεί πού ‘χουμε φύγει,
Τα νύχια αυτά της λησμονιάς,
Η ζοφερή μας τύχη.


Ένα μονάχα θέ να σου πώ,
Ποτέ μην το ξεχνάς,
Μη ξαναπείς Καλή Χρονιά,

Προσθέτεις στου Αχέροντα το βιός,
... άλλο ένα αγκάθι λησμονιάς.




α.α Αλέξανδρος
(Π.Α. - 08/09/2010 - 09:10 μ.μ.)

.

Myself and, Me and, …I.

.

I hear your voice
In bitter dither
Solitary sounds

Let go and I will
Slide my fingers
Through a blunt surround


Awake me not
Forget my hollow
Eternity for good

Forget me not
Awake my sorrow
Insanity be doomed


Portray your image
On my back, while
Scratching all inside

Away with what
I Fear the most

Myself and, Me and, … I.




α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-08/09/2010-01:25 π.μ.)

Myself and Me and … I
(Lyrics: panos avatangelos – 05/09/2010-01:28 p.m.)

.

1 Σεπ 2010

Ένα Μικρό Χάδι, θα' Θελα ...

.
Ένα μικρό χάδι,
απαλό,
ένα ακούμπισμα στιγμής,
απλό,
ένα χαστούκι όμορφο,
στο διάβα της ζωής μου,
στην έξοδο απέναντι,
... στο Φώς,
παρακαλώ.

Απο το χέρι εκιό,
το άγνωστο,
που δεν θα ξέρω το,
γιατί, θα είναι ασκίαστο,
γραμμώσεις δε θα φέρει έντονες μα,
απαλές,
ισόρυθμα στο Είναι μου απλωμένες,
μυστήριες,
ηδονικές,
εκιές που,
το ταξίδι θ' απαλύνουν,
το παφλασμό νερών θα διατηρήσουν,
ισόνομα με της ψυχής μου,
τον πυρίχιο ρυθμό,

για να χαθώ,

κάτω από της παλάμης,
τσι' άγνωστης μα, κι' όμορφης,

τον τελευταίο ρυθμό.



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-02/09/2010-21:47μ.μ.)

.