29 Ιουλ 2009

Ήταν Αυτό το Κάγκελο ....

.
Κι ήταν αυτό το κάγκελο,
έξω απο το παράθυρο γατζωμένο,
αρπαχτά έξω απ' τα όνειρά μας,
κι εμείς,
μέσα ...
γατζωμένοι,
μέσα απ' το κάγκελο,
αγκαλιασμένοι ...
τυλιγμένοι το φόβο μας, ...
... μπάς ...

το 'χαμε βάλει να μας προστατεύει,
απροστάτευτοι από τα δικά μας ... μπάς ...

"Λέω να το βγάλουμε ...
τί λές;..."

Σε άκουσα πως ψέλλισες,
εκείνο το όμορφο το ... ναί.

Κι εγώ ...,
θα συνεχίσω, αγκαλιά να σε κρατώ,
μονάκριβή μου,

... μπάς ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Πανος Αβατάγγελος/29-07-09/01:18 π.μ.)

.

23 Ιουλ 2009

Απ' Όσα Πέρασαν ...

.
Απ' όσα πέρασαν,
απ' όσα έμειναν,
απ' όσα είχα να πώ,
απ' όσα ψέλλισα,

ένα μονάχα θρόϊσε βαθειά,
της νύχτας το πέπλο μάτωσε,
λάβωσε όσες σκέψεις
είχαν σκοπό τους να χαθούν ...

Τούτο μονάχα έμεινε,
ακίνητο να θυμίζει,
όσα περίπου ήμουν εχθές,
σήμερα ... αερικό.

Οι μνήμες απ' το Είναι μου,
...
οι βλέψεις για το ... Ήμουν.

Παλεύω, ακόμη, μέσα μου Θεέ,
να μη γίνω ένα ... ήμουν.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-23/07/2009-12:43 π.μ.) ...
.

3 Ιουλ 2009

Αυτή η Στιγμή ...

.
Κι' αυτή η στιγμή που φεύγεις,
είναι όμορφη,
θα μείνει μια ανάμνηση απ' το χθές,
θα φέρει αναμονή για το αντάμωμα,
εκείνο που θα γίνει, άμα το θές.

Όταν θα φέρει ο δρόμος λίγα βήματα,
μπροστά από το κατώφλι μου να 'ρθείς,
τα βλέφαρά σου θα χτυπούν ανύποπτα,
στο βλέμμα μιας αγάπης θα βυθιστείς.

Αυτή η στιγμή που φεύγεις είναι ο έρωτας,
όταν ξαναγυρίσεις, ... η ζωή.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-03/07/09-11:04 μμ.)

.