22 Οκτ 2010

What If ...

.

If I'd have known better,
If, I were to be,
somebody else,
embracing thoughts of loneliness,
encouraging my lust for,
endless incantations ...

as I recall,
I am not the same,
nor, have I ever been ...

so, tell me,
vision through my thoughts,
my own beliefs,
how have I changed,
... what's left of me?

If my own thoughts,
reviel the inner mind of,
him, ...
who's swerling in the absence
of his heartbeat, then,
...
who will I ever Be?

A simple touch,
a whisper sung by autumn leaves,
the splash of wave benieth a summer raindrop,
one soul embracing faults of one soul's footprints ...

Loving, portraying, awaiting, remembering ...

asking herself,
one soul,
it's emptiness within ...

.... What If ...



PS: Dedicated to the one who has known the Abyss...



a.a/Αλέξανδρος (Alexander)
(Π.Α.-22/10/2010-03:35 π.μ.)


.

Τις Χάντρες ό'που, Ανάποδα Εμέτρησες ...

.

Μετράς τι χάντρες,
από τη πλευρά που λέει,
... ανάποδα.

Ξαπλώνεις εκεί,
εδώ,
πλευριάζεις στο απόμερο,
κοιτάς,
με σκέφτεσαι,
εμένανε,
... κι' ας φεύγεις ...

Χαμόγελο έχω να σε κοιτά,
ο χτύπος της καρδιάς μου,
σε ακολουθά,
ο ύπνος, ο ανύπαρκτος,
όπου θα κινηθείς,
το αναμένει ...
και με κοιτάς,
...
σε κάθε κίνηση,
σε αγκαλιάζω,
με τόση εκτίμηση.

Είσαι τριγύρω,
λίγο,
τη καρδιά σου,
εκιό το χτύπο,
το πλευρό σου που κινά,
σαν ανάβω λιγοστά,
το φώς να δώ,

... αν αναπνέεις.

Σ' αγαπώ, γι' αυτό ...

Μη σκέφτεσαι εμένα,
μονάχα το ταξίδι να σκεφτείς ...
τα μάτι' αν θες να κλείσεις,

να σκέφτεσαι,
ό'που, ... αργότερα,
[όχι μακρυά],

μαζί, το ίδιο χαμόγελο θα μοιραστούμε,
στα ίδια τα χωράφια θε να κυλιστούμε,

εσύ που,
... εμένα σκέφτηκες,
εκεί, πριν το ταξίδι,

κι' εγώ,
που εσένα αγάπησα,
ισότιμο αδερφό,

υπομονή μου η αγάπη σου,
η δύναμή μου εσύ,
το αύριό μου δύσκολο,

... σαν έκλεινα τα μάτια μου,
μπλεκόμουν την ορφάνια μου,
μονάχα εσύ εκεί,
...
όλα, αίφνης, όμορφα γίνονταν,
...
χαμόγελα,
όπου τις Ρίζες τους θα έχουν,
χωνευτές μες τις καρδιές μας,
όπως μοιράστηκε η Ζωή,
... στο ιδανικό κι' απέραντο,

πλαταγιασμένες,
στα σοκάκια τους θ' ακούν,

... Τις Χάντρες ό'που,
Ανάποδα Εμέτρησες,

... κι' ένα Αναφυλλητό.



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-22/10/2010-01:29 π.μ.)


.

14 Οκτ 2010

Τα Πατρικά, Τα Μητρικά ... και Όλα τ' Άλλα.

.

Ήσουν καλός πατέρας,
τελικά,
κι' εσύ, μανούλα, το ίδιο.

Το βλέπω τώρα που,
μου λείπετε και οι δυό.

Ακούω τις φωνές σας,
... με συμβουλεύουν στο καλό,
απ' το κακό με διώχνουν.

Ήθελα τόσα να σας πώ, όταν ...
"να κοιτάς μπροστά εσύ..."
αναφωνούσατε,
είτε .. μαζί είτε, ... χωριστά.

Βλέπαμε όλοι μας,
στα μάτια, πλέρια τη Ζωή ...

"Μπροστά" ... η Οδηγία.

Τα ..."θέματα", αποφεύγαμε.

Κοίταζα λοιπόν εγώ, ... μπροστά,
... ποτέ δε συζητήσαμε ...
θαρρώ, για το "μπροστά",
μα,
μήπως είπαμε και κάτι για το ... πίσω;

Τώρα,
...
μόνος τα λέω,
κοιτώ τις λύσεις που ελωχεύαν...
όσες δε μοιραστήκαμε,
μικρά καρφιά στο μονοπάτι της αγάπης,
της ανάμνησης, της λήθης,
μα και,
... ανιδιοτελούς υποταγής,
σ' αυτό που, σήμερα, συμβαίνει.

Άπειρη Σιωπή, ...εκεί όπου η Ζωή,
αγκάλιαζε τους τρείς μας.

Στεντώρια Φωνή,
από τα άδυτα εσείς, ...
απ' τη ψυχή μου
που μονολογεί,
εκεί,
στου θυρωρού Αχέροντα τις όχθες ...

Σημείο συνάντησης ... Μηδέν.

Τώρα και ... τότε.

Κι' όμως,
...εις το επανειδείν λοιπόν,

να μπούνε στα χαμόγελα μπροστά,
πέρα απο λόγια, αγκαλιές και ... λησμονιά,
... σα θα συναντηθούμε,

... τα Πατρικά, τα Μητρικά,
και, ... όλα τ' άλλα.



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-15/10/2010-12:03 π.μ.)

.

12 Οκτ 2010

Πού Να Το Εύρω Το ... Ευρώ ...

.

Ξημερωθήκαμε,
να μπούμε στο "Ευρώ" ...

δε ρωτηθήκαμε μα ...
σάν 'πως αρωτηθήκαμαν για τίποτσι άλλο;

Ανακοινώθηκε η ένταξη,
... φανφάρες και χαμόγελα ...

μετα-χρηματιστηριακά ...!!!

-μία η που τηνε πλήρωσε,
οι άλλες ... ευδαιμονούν !-
.

Φανφάρες, διατριβές και,
κοστολογικές οι προστριβές,
από τα τότε (βλ. Κουλούρης, Λαϊκές...),
έως ... κι' εχθές το απόγευμα.

Ακρίβεια τοκογλυφική ...
Δε θές;

Τό είχα πεί,
σε ανύποπτη στιγμή ...

Πού Να το Εύρω το Ευρώ; ...!

... χαμογελώντας ... λίγο ...

Tη γλώσσα μου δεν κατάπινα ο μωρός ... !!!

Τώρα; ... από πού να ξεφύγω;



α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-10/10/10-02:34 π.μ.)

.

9 Οκτ 2010

Οι Άρυθμοι Ρυθμοί ...

.
Εμπνευσμένο από το σημερινό τρίστιχο
της Ελένης Δημητριάδου ...:
".....
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις
μόνο σε μένα.
".....



Μα, σαν το καρδιοχτύπι
τελειώσει να μετρά παράλληλα,
του ρολογιού τους χτύπους,
...πίσω από εκεί,
...
-δικοί μου νά 'ναι ή μήπως,
της καρδιάς σου οι άρυθμοι
οι χτύποι να οδηγούν-
,
...
εκεί που καταλήγουν τα όνειρα,
κι' οι αλήθειες, οι μοναδικές ...

εκεί που,
είσαι κι’ είμαι,

... θα περιμένω να φανείς ...




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-09/10/2010-03:21 π.μ.)

.

Σε βλέπω στο Ταξίδεμα ...

.

Σε βλέπω που αναπνέεις,
που τριγυρνάς ανάλαφρος,

σε νοιώθω να προσμένεις,
σα με κοιτάς αδιάφορος,

μ' εκείνο το γεμάτο,
το βλέμμα της αγάπης,
π' αδιάφορα χαιδεύει,
το σώμα σαν περνάς,

Αδιάφορος θα ήμουν,
απάνθρωπος θα ζούσα,
αν δε σε αγαπούσα,
αν δεν με κυβερνάς ...

Αδιάφορος και μόνος,
όσο κρατάει ο χρόνος,
μα εγώ έχω παρέα,
τα όμορφα κι ωραία,
όσα εσύ ταξίδεψες,
κι' εγώ αναζητώ.


ακούμπησες και πάλι,
στο στρώμα το κεφάλι,

άγγιξε το συναίσθημα,
τους χίλιους ουρανούς,

ξημέρωσε η νύχτα,
το βλέμμα σου δεν είδα,
η ζεστασιά σου μένει,
εσύ όμως αλλού ...

Σε βλέπω στο ταξίδεμα,
σε χαίρομαι 'κει πάνω,
στο χέρι μου κρατάω,

... τις νότες τ΄ουρανού ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-09/10/2010-01:10 π.μ.)

2 Οκτ 2010

Σαν θα Διαβώ τη Ράχη ...

.

Στροφή καινούργια έσκαψαν,
στη πλάτη του βουνού ...

Την έστρωσαν τσιμέντο στιβαρό,
ζωγράφισαν με χρώμα τη ροή της ...

θα με αφήσουν να περνώ,
είπαν,
μετά από δέκα ημέρες ...

το καταλάγιασμα ζητούν,
της αναστάτωσης,
το μίγμα του σχεδιασμού και,
της δημιουργίας,
ένα να γίνει με όνειρα,
πέρασμα απ' το βουνό ...

κοινοί θνητοί εμείς,
δικά μας όνειρα έβρεχε
χρόνια πρωτού το γδύσουν,

κι' εμείς, ...

τί ν' αντικρύσουμε άραγε,
τώρα που,
το τσιμέντο οδηγεί,
εκεί όπου φανταστήκαμε μικροί;

Στην άλλη, του βουνού, πλευρά,
η διάσταση αλλάζει...

Ήμουν μικρός και γέρασα,
γέλασα, εξ' ίσου έκλαψα,
έζησα δημιουργικά,
κι αναρωτιέμαι,
... στα κλεφτά,

τ' όνειρο ...
-χρόνια μου πολλά-,
... σε τίποτα δέν αλλάζει;

ή μήπως,
... ξαφνιαστώ πικρά ...,

σαν θα διαβώ τη ράχη;



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-02/10/2010-11:40μμ)

.

1 Οκτ 2010

Μικιό κι' Αγαπημένο ...

.

Να γράψω,
να ... μή γράψω ...

Διαβάζω,
διάβασα λοιπόν και,
.. δε διαβάζω άλλο.

Περιεχόμενο ... μηδέν.

Κοίταξα δεξιά να βρώ,
το βλέμμα σου κουρασμένο ...

Λέω ...

"το διάβασε;... κατάλαβε;" ...

Ξάπλωσα στο μιντέρι ...

Αισθάνθηκα,
δυό ώρες πρίν,
βραδυά ονειρεμένη,
πως,

διάβασες,
κατάλαβες,

σε μονοπάτι βοχερό,
ακούμπησες όνειρά σου ...

Σε μονοπάτι αδιάβροχο,
απώθεσες καρδιά σου ...

Ότι είχες να πείς,
το εβρόντηξες,
όσα είχες να πείς,
κατάπιες ....

Μαζί τα δυό,
....
σε πνίξανε, μικιό ...

Παραπονάκι σου,
μηδέ που αναγνώρισες, μικιό,
μηδέ που μου το είπες ...

Κι' εγώ,

...κοίταξα δεξιά να βρώ,
το βλέμμα σου, κουρασμένο.

Να το φροντίσω,
να του πώ,

πέραν απ' όσα το χτυπούν,
...

θα 'σαι σιμά,
παντοτινά,

... μικιό,

κι' αγαπημένο ...




α.α/ Αλέξανδος
(Π.Α.-01/10/2010-04:34 π.μ.)

.