24 Ιαν 2009

Μίλησα με τη Ψυχή μου Απόψε ...

.

Μίλησα με τη ψυχή μου, απόψε,
Ένοιωθε, μου είπε, μόνη ...
... Λατρεία μου ...

Πόσες στιγμές θα ζήσουμε μαζί;
Πόσες βροχές ή χιόνια;
Οι μαργαρίτες που μαδήσαμε,
να γίνουν άραγε πιό πολλές
τα καλοκαίρια όπου,
νομίζουμε ... έπονται;

Είμαι εγώ, μου είπε,
εδώ, με ‘ σένα, τόσο Καιρό ...
Αυτός, ό που ήταν,
έφυγε,
Ο αλλοτινός,
ο Αύριο,
θα έρθει να μας βρεί;

Είπα της,
έλα και κούρνιασε σιμά,
Ξέρεις τα κατατόπια,
Χουχούλιασέ μου αναπνοές,
Μη μου φοβάσαι, στό ‘πα.

Ελπίζω το ξημέρωμα να δώ,
Μαζί με ‘σέ Ψυχή μου,
Να ευχαριστήσω το Θεό,
Κι’ άλλη φορά,

Όπως το κάνω, όσο μπορώ,
Αγκάλια μου με ‘σένα.

Δώρο μας το Αύριο καλή μου,
Περιουσία μας το Χθές,
Έλα σιμά χουχούλιασε και,
... μίλα μου όσο θέλεις...

Ως, ... να μην έρθει τ’ Αύριο ...
κι’ ας μείνει μόνο του το Χθές,
μακρυά από 'μάς η μπόρα.

Μου φτάνει εμέ μονάκριβη που,

... μ’ αγκαλιάζεις Τώρα.


α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-23/01/2009-02:34π.μ.)

.

22 Ιαν 2009

Έγραφε Χρώματα η Καρδιά μου ...

.
Ναι,

έγραφε χρώματα η καρδιά μου,
όπως τη ταλανίζανε,
πιέζανε,
διαλέγαν μονοπάτια να τη σέρνουν,
να αποτυπώνουν όλα της,
τα μέσα και τα έξω,
εκιά,
τα πεπραγμένα.

Εκείνη,
χαμογέλαγε ...
κι' αποκρινόταν καθώς έπρεπε.

Τίποτε μυστικό δεν είχε στο σεντούκι,
μα, τίποτε κρυφό δε κράτησε άλλωστε, ποτέ.

Σαν έληξε το πανηγύρι,
κουράστηκαν οι πάντες να ρωτάνε,
σβήσαν τα φώτα, οι προβολείς,
θαρρείς, με μιάς,
αφήσαν στο σκοτάδι της ν' απλώσει,
όσα ως σήμερα σε όλους έχει δώσει.

Δεν τ' αποκάλυψε στα φώτα τους μπροστά,
δεν είπε τίποτε για όσα έχει φυλάξει,
η Κυρά,

μα,

στο δρόμο για το γυρισμό,
μια λέξη μου ψιθύρισε,
μου ζήτησε να σας τον πώ,
εσάς που,
κάποιο μέρος της για εσάς έχω φυλάξει,

"πές τους πως είναι ασφαλείς,
η αγάπη σου βαθειά 'ναι ριζωμένη,
όσο χτυπώ εγώ μερονυχτίς ...
φυλώ όσα αγάπησες μαζί και, άλλα τόσα.

Εσύ μονάχα, να μή μου ανησυχείς."


Ο δρόμος έφτασέ μας ως εκεί,
όπου με χρώματα έγραφε η καρδιά μου,
καθημερινά,
χρώματα όμορφα, μαζί να μοιραστούμε,
λες ...
σα να μη μοιραζόμαστε ως σήμερα,
ολάκερη μια ζωή...

Γι' αυτό της γράφω, για να ξέρει πως,
σεντούκι απύθμενο γι' αυτήν ο έρωτάς μου,
σεντούκι σκαλιστό αυτή,
από παλλίσανδρο και έβενο φτιαγμένη,
ώριμα κουρασμένη μου η καλή,
που,
στο κορμάκι της το λυγερό,

... γράφει το όνομά μου.



α.α./Αλέξανδρος
(Π.Α-22/01/2009-05:05π.μ.)

.

17 Ιαν 2009

Μικρές Κλωτσιές Νυκτερινές ...

.
Όσα είχες πεί,
σ' εκείνη τη παρέα,
που,
σ' άκουγε,
δέ σ' άκουγε.

"καμμιά φορά δεν ..."
μου το εφώναζες ...

Το νόμισες,
'λιαχτίδα μου,
μα,
... είχες δίκιο.

Το βράδυ το κατέγραφε,
γιατί ...,

Έγραφες 'σύ,
μικρές κλωτσιές,
σε γάμπες,
πρωτίστως ... φιλικές,
... δικές σου,
που σε λάτρεψαν.

Με τις πατούσες σου
έδιωχνες,
δαιμόνια που ενοχλούσαν,
που,
δεν τηρούσαν όσα εσύ,
φώλιαζες χρόνια ολόκληρα,
στα περιστήθια της ψυχής σου.

Μεσ' το πραύλιο της δικής σου αλήθειας,
της μοναδικής.

Κι' αληθινής.

Σ' ένοιωσα για άλλη μιά,
κλωτσιά,
αγκάλιασές με άλλες δύο.

Να θυμηθώ να σου το πώ,
να στο θυμίσω ... μιά,
ν' απευθύνω σ' εσένα,
τη ... μοναδική,
για εμένα.

Σαγηνευτική,
μονάκριβη,
... στην αγκαλιά σου,
λεία απώθεσα απο παλαιά,

την .. εύφημή μου μνεία,
... την έστειλα στα Τάρταρα.

Νά 'χεις πατούσες να 'κουμπάς,
όταν γυρνάς,

... να μου χαμογελάς.



α.α. Αλέξανδρος
[Π.Α.-17/01/2009-02:45πμ.]


.

15 Ιαν 2009

Μίλησαν τα Ελάφια ...

.

Μίλησαν τα ελάφια στην ακροθαλασσιά.

Πρώτη φορά,
Χαλάζι οι φωνές τους.

Το χτύπημα στα κέρατα ξερό,
Απόμακρο,
... Λυπητερό,
Ανούσιο για εμάς,...
μα,... Εκείνα,

... λόγο θα είχαν.

Συναίσθημα,
οι κινήσεις τους περιείχαν...
Και, ...

Με κοίταξαν από μακρυά...

Βλέμματ’ αγάπης,
στη καρδιά μου στείλαν,
Χωρίς να μειδιούν ή,
-όπως κάνουνε τα ελάφια-,

... να εκφράζουν ...

Μόνο κοιτάξαν.
Στη καρδιά,
από μακρυά.

Το ένοιωσα ... μόνος.
Όμορφα.

Είπα πως,
Πέρασε η ανάσα μου
απο το βλέμμα του ελαφιού,
όμως,
δεν ήταν η ανάσα μου μονάχη...

Ήταν ο χτύπος της καρδιάς του
σύντροφος στα όνειρά μου,
με την ανάσα μου,
... απλά,

... χαλί για το ταξίδι.



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-10/11/2008-01:17π.μ.)


.

13 Ιαν 2009

Μια Καληνύχτα Ήθελα ...

.

Μια καληνύχτα να σου πώ,
ήθελα ...

σε αναζήτησα στην άκρη του χεριού μου,
σε ήθελα ...
τόσο πολύ καρδούλα μου να σέ 'βρω...

Τίποτα ...

Η ανάμνηση,
η θέληση,
η αναζήτηση,
η όμορφη στιγμή,
η νοσταλγία όσων υπήρξαν,
η τρυφεράδα όσων συνέβησαν,
η θύμισή σου,
ή της σκιάς που πισωγλίστρισε,
σοκάκι ήταν σκοτεινό καρδιά,

σαν μ' εγκατέλειψες,
γεμάτο από παρέα.

Επτά οι θυγατέρες σου,
χιονάτες στο πλευρό μου.

Πάντα εκεί θα είναι,
μαζί με 'μέναν,
το πιό κακό εχθρό μου.

Εκείνες όμως οι επτά,
χώρο θα έχουν να ζούνε,

θυμάμαι όλα,
τα πολλά,
τα λίγα,
τα γεννημένα,
κι εκείνες,

... μου τα ψιθυρούν,

εσένανε καλούνε,

όταν κοιτώ τον ουρανό,
τα χέρια όλων σας μαζί,

βλέφαρα ν' ακουμπούνε,

... να σιγοτραγουδούνε.



α.α./ Αλέξανδρος
(Π.Α.-13/01/09-01:52π.μ.)

.

12 Ιαν 2009

Βυθίστηκα στα Λόγια ...

.
Σε ονειρεύτηκα εχθές αγαπημένη,
προτού οι 'λιαχτίδες
χαράξουν μονοπάτι τους ζεστό,
προς το δωμάτιό μου,

... πρόλαβες.

Η αγκαλιά σου ... έκπληξη.

Βυθίστηκα στα λόγια που ψιθύριζες,
στα μέρη του κορμιού σου
π' αποκάλυπτες σιγά-σιγά,
στο ήρεμο χαμόγελό σου που,
σε ζάλη όμορφη με οδήγησε,

να σε κρατώ, να σε φιλώ,
απέρριτα, ηδονικά,
ν' αποζητώ,
... το όνειρο να δύσει,
αγάλι αργά.

Ο ήλιος μου στη λήθη να μ' αφήσει,
.. να σ' έχω εκεί.

Σε ονειρευόμαι στο σήμερα αγαπημένη ...
... ακόμα εκεί.



α.α./Αλέξανδρος
(Π.Α.-12/01/2009-02:26π.μ.)

.

10 Ιαν 2009

Γρίφους Εχάραξες ...

.
Γρίφους εχάραξες
πάνω στη πλάτη μου,
αμυδρά,
στίχους που ψέλλισαν
υγρά,
τα δύο σου τα χείλη.

Ματαγύρισες στο πλάι μου,
... γιατί;

Οι ανάσες οσυ άφησανε,
θεριά να τριγυρίζουν,
υγρό το αίσθημα στο λωβό,
μα το αυτί, ανήκουο,
προστάτευε,
ό’τι ταξίδευε τριγύρω ...

Στον ήρεμο αχό της ύπαρξής σου,
περιφέρθηκα κι εγώ,
σαν διαβάτης στο κορμί σου,
το τραγούδι μου να πώ.

Εσύ ...,
εσύ με ώθησες εκεί,
στα άκρα των Ταρτάρων,
λιγάκι πρίν το σήμαντρο που,
ορίζει ανελέητα την Αυγή,
καλωσορίσει τη στιγμή
.... που είχε φύγει.

Μείνανε όλα αγάπη μου.

Γρίφοι και στίχοι και στοιχειά,
τα υγρά μας επροδώσαν,
όσα σκεφτήκαμε, εκφράσαμε,
ουρλιάξαμε στο πέρασμα,

Από τον Άδη στον Αχέροντα,
εκείνο τον ... δικό μας.

Να ματαρθείς αγάπη μου ...
να μου χαράξεις γρίφους,
να τους διαβάζω,
να σκιρτώ,

να στιχουργώ απ' την αρχή,
ένα καινούργιο ...
σ' αγαπώ.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-10/01/2009-01:54π.μ.)

.

9 Ιαν 2009

Οι Φωνές ...

.
Οι Φωνές, ενώνουν;

Οι Φωνές, ενώνονται;

Κι' όταν ενώνονται,

... ενώνουν;


Οι Φωνές, θα ενώσουν;

Ή θα οδηγήσουν με βοή,
αχό,
σε άλλη μια σιγή;
... λυπητερή;

Είναι τυχαίο που,
"λυπητερή" λέμε για το λογαριασμό;

Μα ...
λογαριασμό κάνουμε σήμερα,
... για τη Ζωή μας.

Η "λυπητερή",
... η δική μας.

Είναι σοφός,
ο Λαός μας ο φτωχός.

Χρόνια δουλέψαμε,
φτωχοί να πορευτούμε.

Τώρα κοιτάζουμε εμάς,
κοιτάμε τα βλαστάρια και,
... να σηκωθούμε ψάχνουμε
απ' τις στάχτες μας ξανά.

Μα,
να το κάνουμε λέω ενωρίς,
γιατί εμείς,
χρωστούμε ακόμη μια "λυπητερή",
να τη πληρώσουμε.

Να μη χτυπήσει,
του παιδιού η πόρτα μεσοβραδίς,
όταν, εμείς,
το κύκλο μας θα κάνουμε,

πίσω μας θε ν' αφήσουμε
σελίδες εποχής.

Η Ενοχή μας πρόλαβε,
μας άξιζε,
μα,
ήρθε η στιγμή να τη δεχτούμε,
με μιάν απάντηση μοναδική.

"Εσύ, ... εκεί."

Εμείς,
για τα παιδιά μας
με περίσσια υπομονή,
να ενωθούμε.

Και μόνον έτσι,
οι Φωνές των Ολονών,

... δε θα χαθούνε.



α.α./ Αλέξανδρος
(Π.Α.-09/01/2009-02:18π.μ.)

.

1 Ιαν 2009

Για τα Παιδιά που Απαιτούν ...

.
Δώρο είμαι κι' εγώ,
κι' εσύ,
όλοι μας δώρα είμαστε,
μαζί και, η Ζωή.

Μα,
τη πουλάμε ψεύτικα,
τη ζούμε μισιακή,
εμείς τη κουλιαντρίζουμε,
... την'ε καταπατάμε.

Τη σπρώχνουμε στο απέραντο,
ούτε που τη κοιτάμε.

Μα,
σαν θά 'ρθει η τελευταία η πνοή,
το αντίο στη ζωή μας,
τί ν΄απαντήσουμε άραγε,
στο ίδιο μας το κορμί;

Ευχές πως δώσαμε πολλές,
ψέμματα που ειπωθήκαν;

Όσους εμπιστευτήκαμε,
δειλούς,
σε στέκια που ήρθαν κι' άλλοι ...

Για τα παιδιά που,
απαιτούν από εμάς,
που καρτερούν,
πολλά,
... όχι απ' τους ξένους,

ένα μονάχα να μετρά,
εύχομαι λυπημένα,

στιγμές να ζήσουμε καλές,
Χρόνια Καλά,
και πάλι,

στο δρόμο για το Έπειτα,

ψηλά να'ν το κεφάλι.


α.α./ Αλέξανδρος.
(Π.Α./01-01-2009/11:32 μ.μ.)

.