25 Μαρ 2008

Μιά Νότα ... μιά Στιγμή ...

.

Μια νότα μόνο έγραψα ...

την άκουσα,

... τραγούδησά τηνε,
... τη μιά ...
... ισότονα κι' απλά.

Με τ' όνομά της έδωσα,
υπόσταση στη ζωή μου,

με τ' άκουσμά της έδωσα χαρά,
... περίσσια αγάπη.

Με,
... λίγο που τη διόρθωσα,

...'στέρεψε ολάκερ' η στιγμή .



α.α. Αλέξανδρος

(Π.Α.-25/03/2008-12:32π.μ.)
.

15 Μαρ 2008

Λάφυρο, ... Κεχριμπάρι ...

.

Δεν έχω κάτι να σου ‘πώ,
να μοιραστώ μαζί σου.

Ίσως που,
σήμερα ζητώ σιωπή
απ’ τη φωνή σου.

Μην είσ’ εδώ ή,
απόμακρα,
κάπου να με στοιχειώνεις,

μα, ...
δεν έχω κάτι για να πώ,
... ώστε να με διορθώνεις.

Που,
σ’ αγαπώ λέω και,
... διόρθωσ’ το,
'κείνο τ' απομεινάρι,
ζωής γλυκειάς,
ανακωχής,

λάφυρο,
... κεχριμπάρι ...


α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-15/03/08-04:18 π.μ.)

.

12 Μαρ 2008

"Μήνυμα" ... του Μιχάλη ...

.
"miza" ...
έγραφαν τα μηνύματα,

δυο λέξεις,
κάποιο βίντεο,
... ένα δικό σου γέλιο.

Όλα, εκεί κατέληγαν,
στο γέλιο πλάϊ,
... εσύ.

Απόψε,
για να σε δώ εγώ,
ψηλά 'θε να κοιτάξω,
Αύριο,
για να με δείς εσύ,
χαμέ 'θε να θωρρείς.

Κι εγώ στενάχωρα,
αισθάνομαι στη γή,
όχι για το,
πώς έφυγες,
όχι για,
που δεν είσαι....

απλά γιατί,

... έσβυσα το τηλέφωνο,
... διέγραψα το mail ...

"που να σε πάρω Μιχαλιό,
να γράφω σου στο Yale;"
σου μαντινούν οι φίλοι σου,
εκείνοι,
οι Κρητικοί...

Στη μνήμη μου
έγραψα μήνυμα,
... μικρό,
σ' εμένα να διαβάζω,

να μη ξεχάσω σα διαβώ,
δυό πύλες ζόρικες και μια,
στου άλλου κόσμου το ντουνιά,

... εσένανε να ψάξω.

Για το κρασί που ήπιαμε,
για όσα ωραία είπαμε ...
σε μάνας το καρτέρι...

σε φίλεμα που ετοίμαζε
ο φίλος, το Γιωργιό...

Για όσα άφησες εδώ,
εκ μέρους όλων,
σου ζητώ,

πες μια καλή κουβέντα Εκεί,
για μας, που σ' αγαπάμε.


Βρόνταγε κεραυνούς,
... φρικτούς,
ολονυχτίς σα ζάλη ...μα,
ξέρω το τώρα το, ... γιατί ...;


... "Μήνυμα", του Μιχάλη ...


Καλή αντάμωση φίλε ...



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-12/03/2008-02:41 π.μ.-ως συνήθως!)


Για το Μιχάλη, το Ζαμπέτα.
Τον ..."miza".

Γιατί, όταν ζήτησα, ... έτρεξε ...
κι' ότι που θέλαμε ... βρέθηκε 'δώ.
κι' ότι αγαπήσαμε ... αγάπησε σιμά ...

Για το χαμόγελό του αυτό,
τ' αυθεντικό.
Το τελευταίο του χαμόγελο,

... τ' αυθεντικό ταξίδι.



.

8 Μαρ 2008

Το Ρωξανοειδές ...

.

Σκέψη πέρασε απ' τα δάκτυλα,
τα χρηστικά που τρέμαν,
που,
όμορφες, μου πλατάγιαζαν,
θύμισες της γιαγιάς μου.

Λόγια, καφές και,
φίλεψη πλατειά,
τροφή, ... merci ...
σώμα, ένας νούς και σκέψη.

Γιαγιά ...,
μου έλειψαν σιμά,
λέξεις, χαρές,
κι' ο .... ρόγχος.
Εκείνος,
ο ... λαλλίστατος.

Δικός σου μα,
... ίσα δικός μου γιάγια μου,
μα τω Θεώ,
εσύ λέγε μου ό'τι θέλεις.

Όλα μα, όλα μου λείπουνε.

Γιαγιά μου, λέω σου,
Όλα μου,
είναι το άπλετο κενό,
ολότελα δικό μου.

Λές τούτο να με τυραννά,
ήρεμα με γερνάει;

Κενό εντός,
λίγος ο βιός,
χρόνια λειψά μετράει ...

Δε μένω όπου ανήκω εγώ,
δεν είσαι εκεί που ανήκεις,
δεν ξέρω πού ανήκω εγώ,
δεν ήξερες ν’ ανήκεις ....

Είμαστε "ένα" εμείς οι δυό,
εσύ αλλού,
εγώ εδώ,
ανήκουμε,
ο ένας σ' ενδιαφέρουσα,
κυοφορεί την άλλη,

Βαδίζουμε ολημερίς,
δημιουργούμε ολονυκτίς,
με όρθιο το κεφάλι.

Χαμόγελο γιαγιά καλή,
... κληρονομιά μεγάλη.

Γέλασε στα σκοτάδια μου,
ακόμη μια φορά, γιαγιά,
να βγώ μέσ’ απ΄τη ζάλη.

Δε μένω όπου ανήκω εγώ,
δεν είσαι εκεί που ανήκεις,
δεν ξέρω πού ανήκω εγώ,
δεν ήξερες ν’ ανήκεις ....

Μα,
μήπως ν’ ανήκω εγώ γιαγιά,
έμαθα στο ποτές μου;

Έδωσα εαυτόν μου δα;
πήρα τα δικαιούμενα;
ζήτησα για το χθές μου;

Το ξέρω γιάγια, έγινε.
Έδωσα παραπάνω.
Λές να ήτανε τυχαίο μου,
να μ’ ονομάσουν ... Πάνο.

Σου έλειψε το πιάνο σου γιαγιά.
Είπες, …“δεν ξαναπαίζω
Μου έλειψε το άκουσμα,
μονάχος τώρα παίζω...

... παίζω εγώ για ‘σένανε,
ακούς τη μελωδία ...;

Νιφάδες του άσπρου του χιονιού,
πατήματα γελοία,
ακούσματα μιας προκοπής που,
πόνεσε στο διάβα.

Κι εσύ, γιαγιά, χαμογελάς,
απ’ όπου μ’ ατενίζεις,
πιάνου τις νότες που φυσάς,
βήματα που χορδίζεις.

Δοκίμασα τα γράδα μου,
για όλους εσάς τριγύρω,

Ήρθε η ώρα να πορευτώ,
Η ώρα που, ν’ αφήσω,
δικά σας όνειρα αλλού,
τα ίδια να κυνηγήσω.

Γιαγιά,
Εσέν’ αποζητώ
ξημέρωμα σαν με ‘βρει.
Εσένα πάντα σκέφτομαι,
βασίλεμα σαν έρθει.

Ισορροπίες της ζωής,
Κουβέντες, παρεναίσεις,
που κουβαλώ γιαγιάκα μου,
να ‘ρθείς να με θωπεύσεις.

Παίζω πιάνο λατρεία μου,
γράφω τη μουσική μου,

Σας κουβαλώ μες τη ζωή,

ως να ‘τανε ...

... δική μου.




α.α.Αλέξανδρος
(Π.Α.-08 ΜΑΡ 2008-03:23 π.μ.)


.

5 Μαρ 2008

Μέρμηγκας Χαμογέλασε ...

.

Χθές,

ήμουνα και μπουσούλαγα,
κάτω απο ένα μερμήγκι.

Ναι ...
σταγόνες στο κεφάλι μου,
... δροσιά δικού του ιδρώτα.

Σήμερα,

ξέρω το,
... πώς,
... εγώ,
θα σηκωθώ στα πόδια.

Μέρμηγκα, ... σου χαμογελώ,
το ευχαριστώ μου δίνω,

ευχαριστώ και τη ζωή που,
μ' έκανε κομμάτια και,
πάλι,

μέρμηγκα τη κοιλιά θωρεί,
μές απ' τα ... δυό μου μάτια.



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-5 ΜΑΡ 08-02:09 π.μ.)


.