Ευχητήριο, ... παληό ...

(Π.Α. – 04/11/2007)
.

Είπε μου, μάλλον ...
μου έγραψε, ... στο ευχητήριό της,
με χρώμα την ίδια τη στιγμή,
τραγουδιστή, στου μπάρ τον τόνο,
σε νότα ατόφια και ακριβή,

-έκτοτε μ' ακολουθεί το ιδιαίτερο κλειδί-,

"μην, τη ζωή σου χαραμίσεις ....".

είχε πεί –γράψει- ... το εννοούσε,
... ως το προηγούμενο πρωί, το χθεσινό,
... πριν την αυγή ...

-Απόσπασμα το ίδιο απο Καβάφη ή, Ελύτη; ...-

Ήταν το 1900 κι’ άλλα 81, ... γαλλιστί.

Τη νύχτα που μου το έγραφε,
... η αγάπη μου εκείνη,
τα πάντα είχε χαραμιστά,
στου κόρφου το λαγίνι.

Μάλλον, γι' αυτό και ... το 'γραφε.
Δεν έβγαιναν οι λέξεις ...

Κενή και, ... πονεμένη.
Μάλλον.

Μία, ... αποφασισμένη;
Μάλλον ...

Εγώ,
γράφω γραμμές που βλέπετε,
γι’ αυτές τις αποφάσεις.

Aπλά εγιόρταζα γιορτή,
χωρίς πολλές προφάσεις ...

Λέω όμως,
... οι αποφάσεις μας,
όποτε τις καλούμε,
δέσμευση γίνονται καλή ;...
... κακή ; ...

στο αύριο θα το δούμε ...

πολλάκις, ... δεν τις εθέλαμε,
λίγο που τις ποθούμε,

πλειστάκις, ... επιμένουμε και,
ενίοτε, ... ίσως και πάντοτε,

ωορέ λές, ... να δυσφορούμε;

Απέναντι, στο πίσω μου,
στου χρόνου μου τα βάθια,
φώτα θωρώ, χαρές πολλές,
κάπου στο που, σκιάδια.

Τα πιότερά μου όμορφα,
το ντέρτι με τη χάρη,
γεμάτη έχω την καρδιά,
ζωή, μέλι και στάρι.

Το χαμογέλιο να εκτιμώ
γιατί υπάρχει κλάμα,
το κλάμα που ενστερνίζομαι,
γέλιο του να γεννώ ...

συνέχιση ν’ αποζητώ,
που 'θε να ‘ρθεί ένα δείλι,
όταν θα ΄ρχεστε μοναχοί,
ν’ ανάβετε το καντήλι ...

Ξημέρωμα ακόμη αποζητώ
όσα παιδί εκτιμούσα,
το σήμερα να είναι κενό,
η αγάπη μου απούσα.

Στα μάτια ψυχούλες να κοιτώ,
αλήθειες που ποθούσα,
αλήθειες να μοιράζομαι,

όχι φτιαχτό ένα ψέμμα που,
βόλευε 'κει απέναντι μα,
ερήμωνε εμένα.

Ζητώ σας, ...
ακούετε πως λαλλώ;

Mην γράψετε ευχητήριες,
κάρτες για να μαζεύω,

μου φτάνει εκείνη η παληά,
μου λέει πολλά,
λέει μου ένα,

πως θα ‘επρεπε να μάθω μου,
απέναντι σε 'σένα,
απ’ όσα δίνω να ζητώ,
όσα ζητάς σε ‘μένα.

Μα δεν το κάνω τελικά,
είμαι εγώ που στωϊκά,

το απαιτεί απλοϊκά,
ν' αγαπηθεί ισότιμα,

σαν γνήσιος καπετάνιος.



α.α/ ΑΛέξανδρος ......



(Σ/Σ: Για το χθές, για το αύριο, για τις θάλασσες, τους αέρηδες και τις μηδαμινές εκφράσεις της αγάπης μας, να γίνουν ΕΝΑ, ... ο καταλύτης-παφλασμός πάνω στα βράχια του Φάρου που μας φωτίζει ... η απόλυτη κληρονομιά στο πέρασμα για πέρα... για την επόμενη ημέρα...).