Ζήσε Μάη μου ...

.

Ζήσε Μάη μου,
να φάς ... Εμένα ...


Άκου τι σκέφτηκα,
ο φτωχός ...,

να 'ρθεί ο μήνας,
ο μονός,
που,
να το 'νε ζήσω
ο χρόνος,
ο καινούργιος μου φυλάει.

Κι' εγώ του λέω,
... να ζήσει αυτός,
τριγύρω μου,
σαν μουλωχτός να τριγυρνάει.

Επικαλέστηκα πολλάκις
και, ... πλειστάκις,
του κόσμου εκείνο το ρητό.

Γυρίζει μου,
ανάποδη σαν της γιαγιάς,
η μόνη αναπάντεχη,
πετσέτα στα μαγούλια.

Πόνος, χαμόγελο, ζωντάνια,
......

Σε αγαπώ αδερφούλα.

Στο πρόσωπό σου μύριες,
οι αγάπες μου εκείνες μα,
κι' αυτές.

κι' εγώ ...
ο αγαπημένος τους.

Λίγες οι λέξεις που έσμιξαν,
φωλιές δημιουργήσαν.

Φύλλα, χορτάρι και πηλός,
σκόνη, σταγόνες, σάλιο.

Μ' έφερε, σαν το σήμερα,
εικόνισμα στον άγιο μα,

εγώ είμ' ακόμα εδώ,

πρώην, ... λαμπρό ... ναυάγιο.

Πορεύομαι σε χάρτες που,
χαράξαν Μαγγελάνοι,
βουτώ συχνά όπου δείχνουνε,
κόρακες Κορμοράνοι.

Σηκώνω το κεφάλι μου και,
λέω σου μιά λέξη,

ξημέρωμα το βλέμμα σου,

τον Ήλιο σου ν' αντέξει.



α.α./ Αλέξανδρος

(Π.Α. / 15-01-2008)


.