Το Ρωξανοειδές ...

.

Σκέψη πέρασε απ' τα δάκτυλα,
τα χρηστικά που τρέμαν,
που,
όμορφες, μου πλατάγιαζαν,
θύμισες της γιαγιάς μου.

Λόγια, καφές και,
φίλεψη πλατειά,
τροφή, ... merci ...
σώμα, ένας νούς και σκέψη.

Γιαγιά ...,
μου έλειψαν σιμά,
λέξεις, χαρές,
κι' ο .... ρόγχος.
Εκείνος,
ο ... λαλλίστατος.

Δικός σου μα,
... ίσα δικός μου γιάγια μου,
μα τω Θεώ,
εσύ λέγε μου ό'τι θέλεις.

Όλα μα, όλα μου λείπουνε.

Γιαγιά μου, λέω σου,
Όλα μου,
είναι το άπλετο κενό,
ολότελα δικό μου.

Λές τούτο να με τυραννά,
ήρεμα με γερνάει;

Κενό εντός,
λίγος ο βιός,
χρόνια λειψά μετράει ...

Δε μένω όπου ανήκω εγώ,
δεν είσαι εκεί που ανήκεις,
δεν ξέρω πού ανήκω εγώ,
δεν ήξερες ν’ ανήκεις ....

Είμαστε "ένα" εμείς οι δυό,
εσύ αλλού,
εγώ εδώ,
ανήκουμε,
ο ένας σ' ενδιαφέρουσα,
κυοφορεί την άλλη,

Βαδίζουμε ολημερίς,
δημιουργούμε ολονυκτίς,
με όρθιο το κεφάλι.

Χαμόγελο γιαγιά καλή,
... κληρονομιά μεγάλη.

Γέλασε στα σκοτάδια μου,
ακόμη μια φορά, γιαγιά,
να βγώ μέσ’ απ΄τη ζάλη.

Δε μένω όπου ανήκω εγώ,
δεν είσαι εκεί που ανήκεις,
δεν ξέρω πού ανήκω εγώ,
δεν ήξερες ν’ ανήκεις ....

Μα,
μήπως ν’ ανήκω εγώ γιαγιά,
έμαθα στο ποτές μου;

Έδωσα εαυτόν μου δα;
πήρα τα δικαιούμενα;
ζήτησα για το χθές μου;

Το ξέρω γιάγια, έγινε.
Έδωσα παραπάνω.
Λές να ήτανε τυχαίο μου,
να μ’ ονομάσουν ... Πάνο.

Σου έλειψε το πιάνο σου γιαγιά.
Είπες, …“δεν ξαναπαίζω”
Μου έλειψε το άκουσμα,
μονάχος τώρα παίζω...

... παίζω εγώ για ‘σένανε,
ακούς τη μελωδία ...;

Νιφάδες του άσπρου του χιονιού,
πατήματα γελοία,
ακούσματα μιας προκοπής που,
πόνεσε στο διάβα.

Κι εσύ, γιαγιά, χαμογελάς,
απ’ όπου μ’ ατενίζεις,
πιάνου τις νότες που φυσάς,
βήματα που χορδίζεις.

Δοκίμασα τα γράδα μου,
για όλους εσάς τριγύρω,

Ήρθε η ώρα να πορευτώ,
Η ώρα που, ν’ αφήσω,
δικά σας όνειρα αλλού,
τα ίδια να κυνηγήσω.

Γιαγιά,
Εσέν’ αποζητώ
ξημέρωμα σαν με ‘βρει.
Εσένα πάντα σκέφτομαι,
βασίλεμα σαν έρθει.

Ισορροπίες της ζωής,
Κουβέντες, παρεναίσεις,
που κουβαλώ γιαγιάκα μου,
να ‘ρθείς να με θωπεύσεις.

Παίζω πιάνο λατρεία μου,
γράφω τη μουσική μου,

Σας κουβαλώ μες τη ζωή,

ως να ‘τανε ...

... δική μου.




α.α.Αλέξανδρος
(Π.Α.-08 ΜΑΡ 2008-03:23 π.μ.)


.