Σα Μεταξένιο Σάλι ...

.

Μονόλογοι στοιχειώνουν το πρωί,
διάλογοι τρομοκρατούν το βράδυ,
όλα μαζί, ο απόηχος απο πικρή ζωή,
που θέριεψε πολυφώτεινη,
αντίκρυ σε σκοτάδι.

Δυό λόγια κράτησα στερνά να πώ,
κουβέντες πονεμένες,
αν δε μπορείς να τις δεχτείς, ...καταννοώ,
αν πάλι θέλεις, ... άκουσέ τες.

Ποτέ δε ζήτησα να πείς πως, μ' αγαπάς,

... να μ' αγαπήσεις, ζήτησα,

και τούτο ...τό 'χεις κάμει.

Η ουσία μέτραγε πάλλαι ποτέ,
'κείνη με περιβάλλει ...
όπως κι' εγώ το έκαμα,
... θα τό 'καμα και πάλι.

Φορείς,
απ' την αγάπη μου,
το είναι μου,

... μεταξωτό σου σάλι ...



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-04/05/08-20:53 μμ.)

.