Μαλαματένια η Στιγμή ...

.
Μαλαματένια η στιγμή,
ακούμπησε η Δροσιά σου,
τα δυό μου χείλη, τα στεγνά,
έρανε ο ίδρωτάς σου ...

Μαλαματένιες οι σταλίδες,
αι, που έγραψαν ρυάκια εκεί στο δέρμα,
αυτό που,
είχε μείνει, ...
... έρμα ...

Ένα κορμί ανήμπορο,
-δεν το 'χες ζήσει έτσι- ...
το γνωριώ ...

Μαλαματένιο άγγιγμα,
κι εσύ ...,
... η Αγαπημένη ...

Τί να πώ;

Μαλαματένια σου άφησα,
λόγια να συντροφεύουν,
χωρίς να ξέρω πώς,

... λόγια που αναπνέονται,
μακράν και αποπνέονται.

Άφησα περιουσία σου,
να αναβιώνεις ... λόγια.

Περιουσία ολάκερη,
... σεντούκι φορτωμένο,
με όσα επρόλαβα να πώ,

... το βρήκαν ... σφραγισμένο.



α.α./Αλέξανδρος
(Π.Α.-10/03/2009-05:14π.μ.)


.