18 Μαΐ 2010

Ωσάν σταγόνα ... Ζήτησα ....

.

Να ξημερωθώ,
ζήτησα,

να δώ,

τις οσμές αναζήτησα,
τριγύρω από τη φάτνη,
από που θα μπορούσα να βρεθώ,

αγάπη ζήτησα, να βρω ...,

πολλά,
σας ζήτησα,

ολίγα ανάμενα να βρώ,

κι' εσύ,
αγάπη μου μοναδική,
μου έκαμες τη χάρη,

... γεννήθηκα.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-18/05/2010-02:39 π.μ.)

.

3 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Σωστότερο άλλο από αυτό που έκανες δεν θα μπορούσα να βρω...
Πολλά να ζητάς και λίγα να προσμένεις...
Συνειδητοποιημένος, προσόν σπάνιο στις μέρες μας.
Και ευγνώμων για εκείνο το ένα, τη θεία γέννηση που πολλά ύστερα προσφέρει... σε όποιον ξέρει...

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Όσα λιγότερα ζητάς,
τόση αξία παίρνει ένα-ένα πιότερη.

Όσα να θές,
οι μέρες είναι λιγοστές,
πάντα θα λείπεται κάτι από εκείνο που,
περίμενες στο διάβα σου να γίνει.

Με το μυαλό θέτεις τα όρια.

Άδραξε όσα φέρνει η μέρα η καλή,
καλά και άσχημα και ...τράβα.

Ονείρεμα να γίνονται,
οι σκέψεις σου,
σαν πίνακας να ζωγραφίζονται τα θέλω,
... περιουσία να αποτελούν,
μες την καρδιά τα ... έχω.

Με μια περιουσία να πορεύεσαι ... παντοτινά.


Μια ... Γλυκιά Αλήθεια.
α.α/ Πάνος

Prisoned Soul είπε...

Τι όμορφο...
Τι γλυκό και συνάμα διδακτικό...

Γιατί πρέπει να εκτιμάς εκείνα όσα έχεις, ακόμη κι αν είναι λίγα...
Και παράλληλα να μην ξεχνάς να προσπαθείς για παραπάνω, για καλύτερα.

Όσο για την γλυκιά αλήθεια...
Δεν ξέρω αν είμαι.
Μάλλον με αντιπροσώπευε καλύτερα η φυλακισμένη μου ψυχή...
Θα το διαπιστώσω εν καιρό.
Τα φιλιά μου!