27 Ιαν 2011

Για Των Τοίχων Την Ιστορική Δομή ...

.

Πετάσματα, Χωρίσματα,
σκιές στους διαδρόμους,
το σπίτι είν' απόμακρο,
ο χώρος είναι δικός μου ...

Δικός μου, με ότι κουβαλά,
βάλε κι έναν ακόμα λόγο,
να συντροφάει φαντάσματα,
να υπομένει ακόμα.

Περνώ στη διάσταση κι' ακούω,
αισθάνομαι μισός, δε σκιάζομαι,
αγκάλη έχω παρελθόν,
εξ' ίσου και το μέλλον.

Στριμώχνομαι δα, πρός τη γωνιά και,
... κλαίω.

Όλα τα νοιώθω,
στέλνω κραυγές, μα,
... κλαίω άσχημα,
με σύντομα αναφυλλητά,
... πονώ,
εχθρεύομαι το γεγονός,
ακουώ χορδές,
φωνητικές δικές μου όπου,
... γεννούν το ουρλιαχτό,
κι' εγώ,
... το καταπίνω αποδίδοντας,
μιζέρικο κλαυθμό ... ΕΚτός ...

ΕΝτός, ...
το κατασπάραγμα φωλιάζει,
αλύπητα με γρατζουνά ...

εκείνη όμως η Ψυχή ...
για δές, ...
... αγαλιάζει μ' όλα αυτά.

Γυρνά,
κοιτά εσένα,
εμένα,
ξεκινά μίαν αρχή να βρεί
στη πρόοδο, στα σκοτεινά,

τί θά 'θελε να πεί;
... τα πόσα υπομένει...

Μένει όμως άναυδη,
ανίκανη ν' αρθρώσει,
... καρτερεί.

Εγώ να φύγω, πολλάκις να χαθώ,
να γράψουν οι τοίχοι οι βουβοί,
άλλη μιάν ιστορία όπου,
σ' αυτό το σπίτι,
... θα χαθεί ...

όπως αιώνες χάνονται,
ανθρώπινες ανάσες,

εκείνες που ματώσαν,

... για των τοίχων την ιστορική δομή.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-27/01/11-12:55 π.μ.)


.

2 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Δεν υπάρχει λόγος να χαθείς για να φανούν όσα είσαι...
δεν υπάρχει λόγος αυτό το σπίτι να μείνει άδειο...
δεν υπάρχει λόγος να κλαις, παρά να γράφεις, να εκτονώνεσαι...
κι ας μην είναι εδώ.

ΥΓ. ποτέ δεν ξέρεις για κείνη τη βόλτα στο θησείο, εκείνες τις συζήσεις

Σε φιλώ

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Επειδή όλα θα γίνουν, το θέλουμε ή όχι, λέω μόνο πως, έχω λόγους να κλαίω όταν το αποζητά το είναι μου, η ψυχή ...
Ένα εξάγνισμα στιγμής είναι, μια απ-ένταση, μια κάθαρση και η νηνεμία που έρχεται μετά, η ανταπόδωση και η ισορροπία. Όμορφα συναισθήματα, φάσεις και διάλογοι εσωτερικοί.
Τέτοιες διαδικασίες ανήκουν σε όλους και όλες και, όπως είπε και ο Δημ. Κολλάτος κάποτε, "τί νόημα έχει το γέλιο άν δεν έχεις γνωρίσει το κλάμα ..."...

35 φιλιά ξανά απ΄ το Θησείο που, ... θα περιμένει ...