21 Ιουλ 2011

Το Ηρώδειο ... Όνειρο ...

.
Εκεί, στο Ιερό σανίδι,
είδα,
αισθάνθηκα,
ελύγισα μπροστά στές,
πέντε τες χιλιάδες ...
φωνή που άκουγαν,
που με συνόδευε η φωνή,
μα ωσαν φωνή,
μην ήμουν ο, εγώ.

Κι' έφευγα μακρυά,
ταξίδευα εκιό το βράδυ ...
Αθήναι-Αχέρωντας, μοναδική στιγμή.

Πέντε χιλιάδες, ... αγκαλιές.
Ήρθαν και παραβρέθηκαν,
οπότε,
η αγκαλιά, μια δεδομένη δα, ...

Προσπάθησα, στο τέλος,
να τα πώ, σαν έπρεπε, ....

δεν βγήκε η λαλιά,
εκόμπιασα, μα,
βγήκε ο καημός, το δάκρυ και,
... το εισέπραξαν ...

Τα μάρμαρα, οι κάτοικοι,
οι επισκέπτες και οι ... περιφερόμενοι,
στα δρώμενα τριγύρω,
φύλακες,
από αρχαιοτάτων χρόνων ...

Τί να νομίσατε;
μόνοι μας που περιπατούμε,
τα εκμεταλλευόμαστε,
... αδιαφορούμε;

Εκεί,
βρίσκονται οι, κάτοικοι,
οι φύλακες και,
όλες αί, εταίρες ...

Αλί και τρις-αλί,
σ' όποιον τα μάρμαρα περιπατεί,
μα δεν τα θωρεί σκιά του ...

Εκείνη, σαν το αποφασίζει,
περιπατεί, ... μαζί του.

Εκιός, δεν το κατάλαβε ότι,
σκιά δεν έχει για καιρό,
το βιός του πλέον, μοναχό,
μικρό το όραμά του ...

μα,
στο Ηρώδειο,
τριγύρω και στα βράχια του,
ζώ εγώ ...

πες με Σωκράτη, Πλάτωνα, Διογένη,
έναν Πλειβίο ονόμασε,
... θα πεταχτώ ...

Ήρθα να πώ δύο τραγούδια στο Ηρώδειο,
ο Άγνωστος εγώ ...

να μείνει πλάι σας,
η αγάπη μου ζητώ ...
απλά, ...
και το Ηρώδειο,
... πάντα ένα Όνειρο,

για την Υφήλιο,

μονάχο Όνειρο, ... ζητώ ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-21/07/2011-04:56 π.μ.)

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: