Απ' Άνεμον ... Αττικόν.

.

Mας βρήκε στο ματζόρε του
ένα πικρό ξημέρωμα,
πνέοντας φυλοκάρδια μας
απ' άνεμον Αττικόν ...

Λέγεις μου, ... "λυπηρόν",

... έ, και λοιπόν; λέγω σου ...

στάχτη ωορέ και, μπούρμπουλη ...
κι' αποκαϊδια,
τα ίδια και, τα ίδια ...

ήσουν εκεί κι'ας ... ξέσβυσες ...

Είσαι ακόμη ... κάπου;

Έ, Φάνου ... να χαρείς ...

Αί Κόρες θέλουν να θρηνούν,
δάκρυ των, συλλογιστικόν,
στήθος των, αισθησιακόν,
στολίδι των, αλλαργινόν,

... την Θώπευσιν ... γυρεύουσιν,

απ' έναν Άνεμον, ...απλόν,
αληθινόν,

... τον "Αττικόν".



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-15/02/2012-00:07 π.μ.)

.