Καλημέρα ... Το Ζουμί Μας Βράζει ...

.

Έχω τα δικά μου,
τα καθημερινά,
ανεργία,
άγχος,
απελπισία μα και,
πίστη.

Η ελπίδα, μας. ... λέει,
είσαι κι' έλα πήδα μας ...
Πεθαίνεις, λένε, τελευταία,
... τί ωραία...

Λένε, κάνουν και διαπληκτίζονται,
άνευ περιεχομένου, ζωτικού, ανθρώπινου.
όσοι, άνευ περιεχομένου.

Βλέπεις, ξέχασε ο Κόσμος,
το "Καλό Ξημέρωμα" ...
"η Παναγιά μαζί σου ..."
"Να σ' έχει καλά ο Θεός",

Πρόσεχε, κάν' το σταυρό σου,
Μάνα βόηθα,
πού είναι η γιαγιά;
Κράτα Πατέρα ... σ' αγαπώ ...

Ξεχάσαμε το απλό,
τ' αγαπημένο, τ' αγαπησιάρικο,
... λέω σου μια ... "Καλημέρα".

Για τί άλλο να παλαίψουμε άραγε ;
Αν γνωρίζαμε τη διαφορά που ορίζει τα ...

"γιατί",...ή,..."για τί"; ...

Και το ζουμί μας βράζει,
... εν τω μεταξύ ...ανεπιστρεπτί ...

Τούτο 'μως ... Δεν το Χρωστάμε ...
Είναι η Απάντησή μας,

 ... Αληθινή κι Ελληνική.

α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-16/07/2013 - 02:14 π.μ.)

.