Φώτα, Λαμπιόνια, Γκύ και Ού ...
Ο στολισμός σου πρόσχαρος,
μαζί με το δικό μου,
φώτα, λαμπιόνια, γκύ και ου,
για εμέ, ο βασιλικός μου,
Χριστούγεννα που διάλεξε,
να με αφήσει πίσω, μα δεν πειράζει,
φώτα, λαμπιόνια, γκύ και ου,
βασιλικέ, η χάρη σου με αγκαλιάζει.
Γιατί να φύγει ο βασιλικός;
Σε 11 ημέρες θα είχε τη γιορτή του,
μπάς, να μην τον ένοιαζε,
μήπως να σκέφτηκε, βάρος να μη μου γίνει;
Δε λέγαμε πολλά, έτσι και αλλοιώς ...
Υπήρχαμε ... απλά,
Μα, είναι αυτό,
το απέριττο, μοναδικό κι' ισότιμο,
... σα θυμιατό με ανάσα ...
Καλά Χριστούγεννα βασιλικέ ...
... για πάντα.
α/α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-20/12/2013-02:11 π.μ.)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου