Μια κόκκινη φούστα. το δάκρυ μου και, ... Αφιερωμένο στον άνεμο που πνέει απ' την Τεργιέστη, γύρω απ' το καταφύγιο, πέρα απ' τη θάλασσα, ... στη reggata της σπασμένης μου καρδιάς.
(απο το blog Rococo -Joanna Gkarosi-)
Μια κόκκινη φούστα κι ένα βρεγμένο πουκάμισο στο γαλαζοπράσινο απλωμένα.
Αυθόρμητα μου βγήκαν,
δεν μπορώ να τ' αρνηθώ,
7 Ιουλ 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου