ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ ... ΘΑ ΤΟ ΦΥΛΑΩ.

Ανακάλυψα πως, τέσσερεις θαλάμες έχει η καρδιά μου.

Ανακάλυψα πως, η χωρητικότητά της ΔΕΝ έχει σχέση
με τον αριθμό των ατόμων που γνωρίζω και αγαπώ.

Λογικά, για να αγαπάω ότι θέλω,
κάθε νέο άτομο που αγαπώ θα έπρεπε,
ή να παίρνει τη θέση κάποιου άλλου,
ή να ... συρρικνώνεται ..... !!!
(έτσι λένε και οι πολυαμορόζοι ... τους βολεύει)

Εγώ απλά, αγαπώ.

Λιγότερο, περισσότερο και ... διαφορετικά.

Και επιλεκτικά,

στη συνέχεια,
... ερωτεύομαι.

Μου αρέσει να ερωτεύομαι στη συνέχεια, όχι στην αρχή.

Ή (άν βολεύει το σύνολο ...),
να διατηρώ τον αρχικό μου έρωτα
και ... να τον ωριμάζω.

Να τον συμπληρώνω, σε συναισθήματα, σε εκτίμηση,
σε θαυμασμό, σε αναμονές δημιουργικές, σε πόνους μοιρασμένους,
σε χρώματα, ακούσματα, σε θροισμούς, σε ... πόθο.

Η διαφορά της αγάπης απο τον έρωτα. Ο πόθος. (Καράλιος Λόγος ...)

Πόθος, το νέκταρ της ζωής. Το ελιξίριο της νεότητος.
Που θέλουμε να έχουμε κάθε στιγμή της ύπαρξής μας.

Γι' αυτό, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, ... θα το φυλάω.

Σε μια θαλάμη. Μια γωνιά. Να το ποτίζω όμορφα όταν θα μου το ζητάει.

Δώρο να έχω τα δευτερόλεπτα για όσους αγαπάω.

Μα, ... δεν έχει μέγεθος η θαλάμη ;;;

Φυσικά.

Όμως, κι απλά, το μέγεθος της αγάπης ή του έρωτα
είναι εκείνο που δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί με μια θαλάμη.
Να συσχετισθεί με τον φυσικό χώρο της καρδιάς.

Ούτε ακόμα με τον 'εικονικό' ... τον χιλιοτραγουδισμένο !!!

Η αγάπη και ο έρωτας έχουν να κάνουν με το ... Νού.
Όχι τη φυσική του έννοια αλλά, εκείνη τη μαγική υπόσταση
που δημιουργεί υπόχθονα μέσα στα κελλιά των κυττάρων
και στους νευρώνες του κορμιού, απο κεφαλή έως ακροδάχτυλα.
Που οδηγεί θετικά το σύνολό μας έως ότου, ... κάποια στιγμή,
παγώσουνε τα πάντα.
Σωστά ή λάθος, κι αν γενεί, ο Νούς μόνο το ξέρει ...

Η αγάπη λοιπόν κι' ο έρωτας,
τα δυό που με έχουν οδηγήσει,

να σκέφτομαι παρα-λογικότερα από ποτέ,
να αισθάνομαι περισσότερα από ποτέ,
να εκφράζω πιότερα απο ποτέ,
να αγαπάω ομορφότερα απο ποτέ,
να ερωτεύομαι ... σημαντικότερα απο ποτέ.

Ν' απολαμβάνω έρωτα, ζωή, ανάσες, χρώματα και,
χτύπους κάθε, μιάς απόμακρης καρδιάς ...
... μακρυά και, ... πλάι απ’ τη δική μου.

Ν' απολαμβάνω και την ίδια τη ζωή ...
... λές κι' είναι δα δική μου ...

Γι' αυτό δηλώνω σε όλες σας, δηλώνω και σε όλους,

το δευτερόλεπτο που περνά, .... εγώ θα το φυλάω.
Δώρο θε να το κάμω το, σε όσους αγαπάω.

Για κει που ερωτεύομαι, δεν θα σας απαντήσω,
φρόντισα δευτερόλεπτα να 'χω για να δωρίσω,

δική σας την απάντηση να δώσετε μονάχοι,
ψάχνοντας δευτερόλεπτα,
στην πλαινή θαλάμη ...



Π.Α. και, α/α. Αλέξανδρος ...