2 Φεβ 2008

Γιατί ... ;

.

Γιατί ...;

Επήρες τα, που κρέμονταν
στις άκρες του μυαλού;

Νιφάδες σκέψης,
σταλαγμίτες,
καθρέφτισμα του Ουρανού ...
δικού μου,

... Θησαυρού μου.

Γιατί;

Πού να ‘ναι τώρα;
Φέρονται σε μονοπάτια ξένα ...

Πού να γυρίζουν,
Να δεθούν,
ένα αυτές, με ‘μένα....

Ξέρω το πως,
... σου το ζητούν.

Χιονάτες γυμνωμένες,
γλυστρούν τα πόδια τους λευκά,
αγάλματα λαξευμένα,
σε θύμισες χαμένες...

Ζητούν,
αποζητούν και ...χαίρονται,
με μιαν αγνή ιδέα ...

Αύριο, οσον ούπω, πως,
θα είμαστε παρέα ...

Σκέφτομαι ‘γώ για ‘σένανε,
πώς να σκιρτά η καρδιά σου;

Γιατί ;

Άφησες κάπου να γενεί,
φαύλα η ομορφιά σου ...

Έχεις του κόσμου ανταύγιες,
στα ακροδάχτυλά σου,

Αγαπημένη μου ...

Γιατί;

... παρέσυρες εμένα, μα...
πιότερο,
έμπηξες το μαχαίρι σου βαθειά,
σε όλα όσ' αληθινά,
σημαντικά,
αναρίθμητα,

... αγάπησα σε ‘σένα ...

Νιφάδες,
σταλαγμίτισσες,
όμορφες οι χιονάτες,

λαλλούν για 'σένα,

οδυρμούν, αποζητούν
να 'ρθεί η ηχώ ...

... μελόστακτη σε 'μένα.



α.α./ Αλέξανδρος
(Π.Α. - 01/02/2008 - 11:57)


.

Δεν υπάρχουν σχόλια: