Φάρος δίχως Αναστολές ...

.

Λές μπας ν' ακολουθήσαμε,
κοινές γραμμές και δρόμους?

Μήπως οι δρόμοι οδήγησαν
πέραν από 'διεξόδους?

Κι' εμείς;
Ρηχοί σ' αγάπη ...
όπως πάντοτε,
φανάρι να θωρρούμε.

Έντονα,
επίμονα εστιάζουμε,
χάνουμε τα συμβάντα,

... δωρίζουμε το είναι μας,
σε φαναριού ένα χρώμα,
π' αλλάζει σαν τις εποχές,
φάρος, δίχως αναστολές,
προσβάλλει τα όνειρά μας.

Χρώμα και,
κάποιες αλλαγές,
κοστίζουν χρονικό μας.

Θωρρώ,
... το ανεπανάληπτο,
μοναδικά ειπωμένο...,
ζωής εικόνες σε φανό...

Φανό,
τον γκρίζο αντίκρυσα,
σήμα να προσπεράσω,

του εαυτού μου απόχρωσες
κοιτώ προτού γεράσω ...

στα βάθεια πέρα αντηχώ,
μόνος εγώ που, ... τραγουδώ,

τη μελωδία αναγεννώ,

τριγύρω μια,
για πάντα εκεί,

... ανεπανειλημένα.




α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-24/06/2008-04:01 π.μ.)

.