Μονοπάτι Ντέρτι ...

.

Πέρα απ' τις δυό ανηφοριές,
κάτω απο τρείς κουφάλες,
του δρόμου μου η διασταύρωση,
αντίκρυσε τις άλλες.

Τα είπαν όπως εγνώριζαν,
τα βρήκαν όπως πρέπει και,
με οδήγησαν πιο 'κεί,
σε μονοπάτι ντέρτι.

Το επήρα και τραγούδησα,
όσα έλεγε η ψυχή μου,
όσ' που ακολούθησε κι' αυτή,
να βγεί απ' το κορμί μου.

Γιά 'ντα το θές, τη ρώτησα,
να αποχωριστούμε;
Γιά 'ντα το θές, με ρώτησε,
να μείνουμε ζυγοί;

Μα για να τραγουδήσουμε,
του δρόμου αυτού το ντέρτι και,
... όσο κρατά η διαδρομή,
μα ... βροχερή, μα, ... ξάστερη,
μια χλωμιαστή, μια γλέντι,

να τραγουδώ, χαμογελώ,

κι' εσύ ...

... να είσαι η Αρχή.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.- 27/07/2008 - 09:07 μμ.)

.