28 Ιουλ 2008

Μάρκο, Σού Γράφω Όσο Ζείς ...

.

(Είχα έναν αδεφό, άνθρωπο, το Δημήτρη. Τον έχασα το 1993.
Πώς λέμε, ο "κολλητός μου". Πόνος απύθμενος έως και σήμερα...

Μα, κι' έναν άλλο ... κολλητό απέκτησα το Δεκ.'95.
Το Μάρκο, το σκύλο μου (Ο 4ος).
Τελικά, δεν ξέρω αν είναι πράγματι, σκύλος ή κολλητός.
Ψέμματα λέω. ... ξέρω.
Απλά, όταν φύγει, παρακαλώ μαζέψτε με ... οι κολλητοί...).





Μάρκο,
σου γράφω αυτό το κάτι,
όσο ζείς,
όσο,
καθήμενος στο πλάϊ μου αναπνέεις.

Σου γράφω λίγες σκέψεις να τις έχεις,
εκεί που,
όταν με αφήσεις θα βρεθείς.

Κι εγώ,

να ξέρεις, ξέρω το,
που θέλεις να βρεθείς.
Ήξερα το πάντοτε,
που θα 'θελες να ήσουν.

Μου τραγουδάει σου η ψυχή,
μου διαλαλλούν τα μάτια,
το χέρι σου τραβάει το νου,
και η καρδιά τα πάντα.

Και με κοιτάς ...ισόλογα,
χωρίς λόγια και ήχους.

Δακρύζω εγώ ...
Κοιτώ σε αγαλλιά ...

Σκέφτομαι πως...,

... όλα καλά,

θα φύγεις,
ταξιδέψεις ...

Κι εγώ ...,

προετοιμάστηκα παληά,
όταν σε πήρα πλάϊ.

Που με σλουπούρισες με μιά,
κι έγειρες το κεφάλι.

Θυμάσαι;

Που μου ετάραξες τη νυχτιά,
χρόνια μετά,
σαν μ' άφησε η άλλη,
που κάθησες πάντα σιμά,
εσύ,
ο κολλητός μου,
'κει δα, στο προσκεφάλι ...

που δέχτηκες κι' άλλη μια ζωή,
σκυλίσια όμορφη ... τυφλή,
στο χώρο το δικό σου.

Άρχοντας, φίλος κι αδερφός,
ο Μάρκος μου ανασαίνει,
βαρειά στο πλάι,
μοναδικός,
εικόνες του μου γνέει,

και ...

ξαπλωμένος πλάϊ του,
ακούω μίαν ανάσα,
να λέει του κόσμου ιστοριές,
φυσάει παντού τα πάντα,
όσα εκείνος έζησε,
όσα εγώ επήρα,
όσα οι δυό μας χτίσαμε
αργό-αργό το βήμα ...

Σου γράφω αυτό το κάτι,
όσο ζείς,
γιατί, άλλα θε να γράψω,
όταν,
εκείνη τη στιγμή,
θα καλεστώ ν' αδράξω.

Ν' αδράξω τα όσα ζήσαμε,
να πω τα 'σα εχουμε ζήσει,
και τη δική σου τη ζωή,
που θα μας έχει αφήσει,
να πρέπει να ιστορηθώ,
ν' αφουγκραστεί η φύση.

Συγχώρα με Μάρκο,
αγόρι μου,
για όσα δεν θα μισευτώ να πώ,

γιατί κι' εγώ,
στο ίδιο πλευρό,

... μαζί σου θα ΄χω σβύσει.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α. - 28-07-2008 - 04:24π.μ.)


.

2 σχόλια:

nellinezi είπε...

αχ μωρέ Αλέξανδρε.... αχ...

με συγκίνησες πολύ...

τόσο γεμάτο από αγάπη, τόσο γεμάτο από ευγνωμοσύνη...

φιλιά πολλά

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Σ' ευχαριστώ καλή μου Νέλλη.

Μάλλον πρέπει να ευχαριστήσω και την αδερφή σου που μας έφερε κοντά.

Ναι, έχει αγάπη γεμάτο από άπειρες όμορφες στιγμές, μοιρασμένες ισότιμα.

Σ' ευχαριστώ ...