Κατάρες Γράφω....

.
κατάρες γράφω,
τρομάρα μου.

Κάθε μια λέξη αρετή,
μηδέ,τ' απύθμενο μίσος..

Ίσως... που είπες ...
πολλάν σωστά.

Κατάρες σκέφτεσαι μυαλό,
κακό,
μα, δεν τις εννοάς τες.

Απλά,
γι' αυτό που,
εκειό δεν είμ' εγώ,

δε βρέθηκα,
δεν εισακούστηκα ωορέ,
ποτέ στις προσδοκιές μας.

Άλλων που,
πέρασαν σώματα μικρά,
σκέψεις μεγάλες,
μα ιταμές,
πολλες φορές,
υστερημένες,
από νερό και απ' αλεύρι,
κι' απο μια ελεύθερη παλάμη,
ένα χέρι,

ολάκερη ζωή σε μια παλάμη απωθημένη,

να βγεί να αρπάξει,

της σκέψης την Ελεύθερη στιγμή.

Να την αδράξει.

Xαστούκι να μου δώσει μου,
που σέφτηκα Κατάρες,

να με ζωρίσει να σκεφτώ,
πώς να διαβώ,

Λεγόμενά σου κι' ευχές,
... τσι' όμορφες αμπάρες..

στιγμές να ζώ συνάμα σου,
να σου λαλούν ... αγάπες.



α.α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-15/09/2008-03:59 π.μ.)

.