18 Οκτ 2008

Μέσα στες Δάφνες ...

.

Φύσηξε φλόγες,
μέσα στες δάφνες.

Μύρισε ο τόπος ευωδιές,
απ' τις κραυγές τους,
στιγμιαία.

Θέριεψε κλάμα,
... ο περίγυρος,
καρδιές μισές...

Ονειροκράτημα ...,

Πολλές απόκρυφες στιγμές,
όλες πικρές ...
μαυριζαμένες.

Φύσηξε φλόγες βλέπεις.

Μία φορά θυμάμαι τη,
-ήμουνα νιός και γέρασα-,
σαν ο παππούς μου,
... ο εκεινός,
-σκιά μου επίπεδη-,
ρένει με αναμνήσεις.

"Ποτέ, ... κατάρα και ευχή αφίκιω σου,
μη τις απεμπολήσεις
..."

Τις φλόγες εννούσε,
μα, -νομιώ-
φοβόταν, ...ο παππούς,
το Αύριο.

Μου μήνυε,
-που να 'ξερα-
σημεριανό μου ... τ' Αύριο.

Μ' άφησαν μοναξιά θαρρείς,
στα φυλοκάρδια, ... ερήμη.

Μ' άφησαν 'ξωρισμένο λέω,
... οι ίδιοι,
οι απόλυτα δικοί μου.

... Ορφανό.

Κι εγώ,

...τιμώ 'σα πρέπει,
τους απόντες όλους ...,

αναπολώ 'σα δώσαν,
αναζητώ 'σα θα 'ρθουν
... μι' αγάπη αγκαλιά.

Αφού, ...

Φύσηξε φλόγες,
οι όποιες,
οι καμμένες οι χωχώλες,
χαρά να βγάλουνε,

το εύχομαι,
στο διάβα,

η αγάπη τους μυραίνει,
χαρά καρδιάς,
... τη 'μέρα όλη να ραίνει,

εκεί που ο ίσκιος,
ο καμμένος,
μαυρισμένος,
ταπεινός,

... τη φλόγα περιμένει.

Εκείνη που θωρρεί,
δική του, ... μια ειμαρμένη.

Βλέπεις,

φύσηξε φλόγες ...



α.α. Αλέξανδρος.
[Π.Α.-18/10/08-05:03 π.μ.]

.

1 σχόλιο:

nellinezi είπε...

φύσηξε φλόγες....
φύσηξε αναμνήσεις...
φύσηξε περασμένα....
φύσηξε μελλούμενα...
φύσηξε ο αέρας της ζωής.

όλα ένα φύσημα. Μια στιγμή.
Μια πνοή.

Φύσηξε ...κι η έμπνευσή σου Αλεξανδράκο. ;-))