Μισή σου, η παλάμη, αγκαλιά ...

.

Γειά,

... και η παλάμη σου αγκαλιά,
σ' αυτά που χώνεψε η καρδιά,
σε όσα αφούγκρασ' η θαλάμη ...

Μα, ...
έχει αφουγκράσει πολλοστά.

τα έκαμα τραγούδια,
τ' ακούν γοργόνες και σκιρτούν,
τ' ακούν οι παρθενιάρες και,
απορούν με τους αχούς...
αναρωτιούνται χάρες,
πιστεύουν κι αναφυλλητούν,

ξέρουν πως,

μισή σου η παλάμη αγκαλιά,
να ξαπλωθούν,
σκιρτήσουν,

μισή σου η παλάμη αγκαλιά,
να ορθοθούν,
να ζήσουν,

να δούν τ' απέναντι σοκάκια τους
ψυχές που κουβαλούν,
πόσες εικόνες έγραψαν εκείνες που,

ζωνάρια έδεσαν μα,
ερωτολύθηκαν στη σκιά τ' αρσενικού τους,

πόσες ανάσες άφησαν,
πόσες βαρυχθριωπούν,

κρατούν τη τελευταία τους,
κραδαίνουν τη στερνή τους,

να φώναζαν για μια ζωή ζητούν,

... βουβή σαν τη δική τους ...

... γειά.



α.α./Αλέξανδρος
[Π.Α.-06/11/2008-0¨1:27 π.μ]

.