24 Απρ 2009

Τώρα Γνωρίζω ...

.
Τώρα γνωρίζω ...

που είπες σχολιανά,
που έγραψες σε τοίχους ... φθαρτικά ...
που ψέλισες το Λόγο μισευμένο,

... ξέρω.

Κουβέντες δυό που σκέφτομαι,
Φλερτάρουν τις ανέμες,
τες ρουμπινιές ανάποδες,
σαίτες χωνευμένες,
σε λόγια που επόνεσαν,
σε πράξεις που φιμώσαν.

Λέω, σα φεύγω,
... Αμάρτησα ... λέω,

μα ... δε μετράει σε τίποτα,
σε ΤΙΠΟΤΑ .......
σε τίποτα σπουδαίο .......

Πνίγηκε στο φινάλε σου,
Εκείνο το χυδαίο ...

Εικόνα μία αναπολώ,
...

εγώ που,
πάντα διάλεγα,
εδίδασκα το γέλιο,

καλύτερα εσυνήθισα,
τους πόνους μου να κλαίω ...

Γνωρίζω πιά,
δε στο χρωστώ μα,

... πρέπει να τ’ αναπνέω.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-24/04/2009-02:52π.μ.)
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: