10 Αυγ 2009

Πίσω απ' το Μύλο, Φυτρώσαν Κερασιές ...

.

Πίσω απ' το Μύλο,
μου είπαν πως,
φυτρώσαν κερασιές ...

Χαμογελώντας,
έγνεψα στους χωριανούς,
"αλήθειες λέτε...",
κι' έστρεψα τη σκέψη μου,
όπου κανείς δεν μπόραγε να φτάσει,

Εκεί, ... στο χθές ...

Μα θές,
να πω 'τι τό 'ξερα;
Ή μήπως, ... δεν το γνώριζα;

Ματιές, λαβωματιές,
εικόνες όπου,
έμπηξες στα χέρια σου τις σκλήθρες,
απ΄ ότι εφύτευες και,
σ' ελάτρευα με,
βλέμμα ερωτικό,
δικό μου,
χτύπο στο χώμα,
νέα ζωή να δημιουργείς,
πλέρια,
... να χαίρονται όλοι.

Κι' εκείνοι ...,
σήμερα, σε χαίρονται,
οι χωρικοί, οι απλοί,
οι παρατηρητές.

Πόσο, για 'μένα, λείπεις,
δεν το έμαθε κανείς,
ούτε,
πού είσαι ...
θε να μάθουν ...

Εκεί,
πλάϊ στου Μύλου τις κερασιές,
πάντα,
... γεμάτη ομορφιά, ... εσύ,
κοντά σου κράτα,
όσους,

... μονάχ' απο της κερασιάς το θρόϊσμα μπορούν,
εσέ, αγάπη μου,

... ν' αναζητούν.



α.α./Αλέξανδρος
(Π.Α./10-08-2009/01:34π.μ.)

.

1 σχόλιο:

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Μου αρέσει αυτό που έγραψα... Ειλικρινά ... κάποια ξέρει γιατί ...
και.. κάποια / δεν ξέρει ...

Ξέρω εγώ για όλους ...

Χαμογελώ ...

Π.Α.