20 Αυγ 2009

Φαντάσματα ...

.
Φαντάσματα κυκλοφορούν,
τριγύρω μου,
κυοφορούν, ανάμνησες,
καθάριες εικόνες απο το "Είναι",
που σου επέτρεψε να είσαι ... μακρυά.

Απλά.

Φαντάσματα,
που τραγουδούν ... μαζί μου,
γελούν περιστασιακά και,
... κλαίνε ...

Δεν τα ενημέρωσε κανείς πως,
με 'μένα σαν χορέψουν,
τύλιγμα,
φαινόμενο θα υποστούν,
στα βάθη της ψυχής μου,
-δεν το εγνώριζαν-,
θ' αγκιστρωθούν και,

... θα πονέσουν.

Φαντάσματα ...
τα πλάσματα του άγνωστου,
ή μήπως ... του γνωστού;

Εκείνου που,
στο μακρινό κουβάλημα,
του "Έσω-Θησαυρού",
σκιά μας γέννεται και,
πονεμένη σέρνεται σε δρόμους,
τοίχους κι' ατραπούς χωματερούς.

Μας υπομένει λέγοντας ...

"Φαντάσματα σ' ακολουθούν",
αγάπατα πανάθεμα,,
να σε φωτίζουν έρχονται,

όχι γιατί τους πρέπει δα,
φωνές λες και τους το 'λένε,

μα σκέψου το,
... για 'λήθεια το επιθυμούν,

παρέα σου,
... αγαπημένη να γενούν ...



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-20/08/2009-02:13π.μ.)

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: