13 Δεκ 2009

Δέντρα μου Αγκαλιάστε με ...

.

Κοιτάς τα κύματα,
... καρδιά μου;

θές να μου πείς ... γιατί;

Κοιτούν τα κύματα,
απο μακρυά τα ... Έλατα,
εκιά κοιτούν απ' το βουνό,
μπήγουν σκιά τους στον αφρό,
μπήγουν τα δόντια στο πλευρό,
της άσπρης ... νηνεμίας...

Όμως εγώ ...
δεν το μπορώ ...
λέω και ... κλαίω.

Δεν το μπορώ.

Παρακαλώ σας δέντρα μου,
ψηλά στο ανηφόρι,
"κοιτάτε λίγο σεβαστά,
τα κύματα πιο πέρα ..."

'γαπάτε τα, .. νοιαστείτε τα,
μιαν αγκαλιά σας, ... δώστε,

το κύμα βολοδέρνεται και, ... σβύνει,

Εσείς ταρακουνιόσαστε ορθά ...
η Γής είναι όπου σας κρατά ...

Εγώ μονάχος έμεινα
στ' ανάμεσα,
...σ' αφρούς κι' ελάτου σκόνη.

Δέντρα μου αγκαλιάστε με λοιπόν,
φευγάτε με στο κύμα,
εκιό που, ... τόσο αγάπησα,
η αγκάλη του να με πάρει,
μαζί κι' η μυρωδιά σας,
παντοτινή μου συντροφιά,
...
εκεί αντάκρια, στα βαθειά,
...
να 'χω αδερφό τον ένα μου,

... εκιό τον άνεμό μου.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-13/12/2009-03:17 π.μ.)
as allways .....

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: