12 Φεβ 2010

Σήμερα, ... Παρελθόν ...

.
Σου είπα,

"έλα μαζί μου,
σ' αγαπώ ..."
... και,

κοίταξα πίσω,
επίτηδες,
... να δω ήθελα ...

Στα μάτια κοίταξα,
το παρελθόν.

Όσα είχα πει,
τα αναζήτησα εκεί όπου,
...το Είναι ... είχε φύγει.

Παρελθόν.

Προχώρησα κι εγώ,
εμπρός, στο αύριο κοιτώντας,
αναζητώντας όσα μπορεί ή,
... δε μπορεί να γίνουν.

Έτσι θα προχωρώ,
μα,
κι' αλλιώς να κάνω το,
... μπορώ ;;;;

Όταν αποζητώ τη Μάνα,
τον Πατέρα,
εκείνον τον αγέρα,
τον Απηλιανό, όπου βοήθησε,
ως σήμερα,
κραυγή να αφουγκράζομαι,
σταγόνες να διψώ,
πόνους καταλαγιάζομαι,
χορούς που δεν μου ανήκουν,
δικούς μου να ποιώ,
μια δύναμη ν' αντλήσω ...

... ξωπίσω μου κοιτώ
και βλέπω ... μνήμες.

Όλα έγιναν Μνήμες,
στο δευτερόλεπτο.

Όσα νομίζω πως τα ζω,
μονάχα πίσω θα τα βρω,
ως ... μνήμες.

Που, σαν ζωή τις αγαπώ,
όσες κρατώ σφιχτά,
με συνοδεύουν και,

... βαραίνουν με.

Ίσως, ... γι' αυτό,
να μην αντέξω στον καιρό,

βαραίνουν τη ψυχούλα μου και,
μ' όλες όσες μου στάθηκαν,
μ' Έρωτα πρίμο το καιρό,
κι αέρα, κάργα Απηλιανό,

στ' αγνώστου τα σοκάκια,

... θε να ταξιδευτώ.



.
α.α/ ΑΛέξανδρος
(Π.Α.-12/02/2010-04:02π.μ.)

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: