11 Μαρ 2010

Άφησα στο Δισάκι σου ...

.
Ποτέ δε θα σε σβύσω απ' το καρνέ,
ποτέ δε θα διαγράψω εκιό το νούμερο,
που, κοινωνούς μας έκαμε.

Έβαλα σήμερα,
μία φωτογραφία σου,
εκεί που δεν υπήρχε.

Τώρα, έχω δυό.

Μία μέσα μου βαθειά και,
μία ... στο τραπέζι.

Απόκτησα αίφνης και,
πολλές, ακόμη, αναμνήσεις.

Αφού,
ανάμνηση έμελλε να γενείς,
μα,
... μη σκιαστείς όπου βρεθείς,

'σα κάτω να κοιτάξεις.

θα με δείς.

Άφησα στο δισάκι σου αγάπη,
λαβή ζωής μοναδική.

Για όσο υπάρχω,

... εσύ ... θα ζείς.



α/α. Αλέξανδρος
(Πάνος Αβατάγγελος-11/03/2010-16:45μ.μ.)


.

3 σχόλια:

Prisoned Soul είπε...

Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό να έχουμε αναμνήσεις... Ειδικά όταν μας γεμίζουν ευφορία... οι αναμνήσεις είναι άλλωστε το μόνο που μένει στο τέλος...

Ο ΠΑΝΟΣ & Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ... είπε...

Όπως είχα τα σχόλιά σου και,
χαίρομαι που τα ξαναβλέπω ...!!!

Οι αναμνήσεις μένουν, ... ως ... το τέλος. Αλήθεια λές. Εκεί όπου περνούν οι θνητοί στο lounge των αναμνήσεων κάποιων αγαπημένων ...

όμορφα ...

Prisoned Soul είπε...

Το λιγότερο είναι τα σχόλια μιας άγνωστης "Φυλακισμένης Ψυχής"...
Ευχαριστώ για το σχόλιο...