Οι Ποίησες ...

.
Οι Ποίησες,
το έριξαν το χαρτί ...

Όλες εκεί,
να βλέπουν,
γυμνάσματα κορμιών,
να επιβλέπουν,

οι Ποίησες ...

κορμοστασιά αέναη,
καμπύλη αιωρούμενη,
πάτημα στον αφρό της τρικυμιάς,
πέλμα απαλό της λησμονιάς,
ανάσα του ανέμου ...

Οι Ποίησες αποφάσισαν,
εκείνην εκτιμούνε,
βάζουνε τη Ζωή εμπρός,
.... ψίχουλα 'ποζητούνε ...

Ήρθε κι' αυτός
κάποια στιγμή,
τον μάζωξε η Μοίρα,
τη τύχη του δε γνώρισαν,
το διάβα του,
δεν είδαν.

Οι Ποίησες,
εφρόντισαν,
να 'ναι καλό το διάβα,
να 'βρει εκείνος σιγουριά,
εκείνη να 'βρει,
... θαύμα,

Στις Ποίησες
θα το χρωστούν,
θα κυλιστούν,

... στης άμμου την αγκάλη,

όπως αυτοί,

....στις Ποίησες,

από εκεί,
.... παν' κι άλλοι ....




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α./29-04-2010/12:05π.μ.)

.