7 Ιουν 2010

Όνειρο Ονειρεύτηκα ...

.
Όνειρα,

του ύπνου το συμπλήρωμα,
άδειου του χρόνου οι πινελιές ...

Ο ύπνος, γλυκός μα,
βαρετός, σκοτάδι μαύρο, απειλητικός,
άκομψος κι' άχρηστος,
άχρηστες ώρες στο απύθμενο πουθενά.

Κι' έρχονται τα όνειρα ...
ζωή γεμάτα,
...ονειρεμένη.

Γίνεται η νύχτα,
η άδολη πλευρά της μέρας,
εκεί που συναντήθηκαν,
στα όνειρα,
όσοι και όσες το μπορέσαν,
να παραβρεθούν,
από το χθές, το σήμερα,
μα πιότερο,

εκείνες που μας έλλειψαν,
όσες θα συναντήσουμε στο επόμενο ξημέρωμα,
ίσως και,
... όχι.

"Έχεις ματόκλαδα περήφανα",
έλεγε η γιαγιά μου.

"Έχεις ματόκλαδα στεφάνια ομορφιά",
είπα στη κοπελλιά, ...στα όνειρά μου.

Έσταζε μέλι η καρδιά,
όμορφο χάδι, ζεστασιά ...
πρωί,
σαν κοίταξα τον ήλιο,
ν' ανεβαίνει σιγαλά ...

Έσταξε μέλι τ' όνειρο,

έγιναν όλα ...

... ένα.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-08/06/2010-12:30 π.μ.)

.

1 σχόλιο:

Prisoned Soul είπε...

Γι αυτό το λόγο ακριβώς δεν είναι άχριστος εκείνος ο ύπνος...
Γιατί μέσα του ζουν τα όνειρα που μας αγκαλιάζουν κάθε βράδυ στη μοναξιά της νύχτας...
Φιλιά