Σκύβω, για να Φτάσω ...

.
Σκύβω, για να Φτάσω ...

Μα ναί,
Καθώς μου πρέπει φέρομαι.

Ρώτησές με,
“δε μπορείς,
το σκύλο να χαιδέψεις
με το γυμνό σου πόδι;”

Γέλασες ...

Μπορώ μα,
Να σκύψω θέλω,
να τον φτάσω,
όπως του πρέπει.

Να είμαστε κοντά,

Μοιράζουμε τη διαφορά που,
... δεν υπάρχει.

Τα πιό σημαντικά,
Εκεί, σκυφτά συμβαίνουν,
άλλωστε καλή μου.

Η προσευχή,
μπρός στο πηγάδι για νερό,
απ’ το μποστάνι η ντοματιά,
σκυφτή αυτή προσφέρει,
σκυφτός, για ν’ απολαύσεις τη σαλάτα σου κι εσύ,
θε να βρεθείς,

Το χάδι της γιαγιάς στο προσκεφάλι,
Την αγκαλιά όσων,
Θα ήθελες να είναι εκεί,
Στο κόρφο σου να βάλεις,

...σκυφτό σε βρίσκουν οι στιγμές,

Οι πλούσιες, οι μοναδικές.

Γι’ αυτό κάλλιο να φτάσεις χαμηλά,
Το σκύλο σου να αδράξεις,

Με ένα χαμόγελο σεμνό,

Αγάπη να εισπράξεις.



α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-06/08/2010-02:42 π.μ.)


.