Μικιό κι' Αγαπημένο ...

.

Να γράψω,
να ... μή γράψω ...

Διαβάζω,
διάβασα λοιπόν και,
.. δε διαβάζω άλλο.

Περιεχόμενο ... μηδέν.

Κοίταξα δεξιά να βρώ,
το βλέμμα σου κουρασμένο ...

Λέω ...

"το διάβασε;... κατάλαβε;" ...

Ξάπλωσα στο μιντέρι ...

Αισθάνθηκα,
δυό ώρες πρίν,
βραδυά ονειρεμένη,
πως,

διάβασες,
κατάλαβες,

σε μονοπάτι βοχερό,
ακούμπησες όνειρά σου ...

Σε μονοπάτι αδιάβροχο,
απώθεσες καρδιά σου ...

Ότι είχες να πείς,
το εβρόντηξες,
όσα είχες να πείς,
κατάπιες ....

Μαζί τα δυό,
....
σε πνίξανε, μικιό ...

Παραπονάκι σου,
μηδέ που αναγνώρισες, μικιό,
μηδέ που μου το είπες ...

Κι' εγώ,

...κοίταξα δεξιά να βρώ,
το βλέμμα σου, κουρασμένο.

Να το φροντίσω,
να του πώ,

πέραν απ' όσα το χτυπούν,
...

θα 'σαι σιμά,
παντοτινά,

... μικιό,

κι' αγαπημένο ...




α.α/ Αλέξανδος
(Π.Α.-01/10/2010-04:34 π.μ.)

.