Είμαι Μικιό ...

.

Φωνάζεις ...
φόρεσα νούμερα μικρά,
ν' ακούσω τη φωνή σου ...

Διατάζεις ...
φωνές που ακούστηκαν,
βρόντηξε το κορμί σου ...

Σιωπάς ...
σιωπές απύθμενες,
το δέρμα σου προσκεφάλι ...

κι εσύ,
απόμακρη, ... μητέρα μιά,

εκιό σταυρί που χτύπαγες,
στη συμπεριφορά ,
σαν,
του Επιτάφιου,
μοναδική, ετήσια,
απέριττη η, ... περιφορά ...

Διστάζεις,
φωνή να βγάλεις που μιλά...
να λέει στα σιγαλά, αληθινά τα λόγια,

Χαιδεύεις χρόνια τα όσα αυτιά,
παρακαλάς να γείρουν οι αποκρίσεις,
αλήθειες να μη συναντήσεις ...

Ξεκλείδωσε η αλήθεια μου στο γιόμα,
αντίδραση, δεν θα την αισθανθώ, ... ακόμα,
υπόμενα τα τότε,
θα υποστώ τα επόμενα ...

Σε αγαπώ, χορεύουμε μαζί,
με παρασέρνουν, η ζωή,
η κίνηση και,
... η ηδονή.

Χαρά μου που Υπάρχω,
και,
... που θα Φύγω, ... εξ' ίσου ....

μα,
που έζησα μαζί σου,
το θωρώ,

ακόμα πως είμαι ... μικιό.




α.α/Αλέξανδρος
(Π.Α.-11/08/2011-02:22 π.μ.)

.