Ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν ο Εχθρός...

.

Μαύρη ήταν η μέρα μου,
ισώθηκε τη νύχτα,
η νύχτα μου γεννήθηκε,
το χρώμα που της πρέπει μα,
η μέρα μου ποτίστηκε,
ανταύγεια, χρώμα το ίδιο..

Μαύρο το που επικρατεί,
... φωτίζει τα όνειρά μας?

Τα όνειρά μου στέκονται,
πλάϊ στο σκεπτικό μου.
Τα κάνω, άν θέλω, αληθινά,
τα βάνω και στο πλάϊ,

Άλλα, τα φέρνω στο Βορριά,
μερκά για προσκεφάλι ...

μα,
ό,τι να σκέφτομαι για εμέ,
όσα να καρτεράω,

πρίν φύγω απ' τον τόπο εδώ
στο ύστατο τρένο επάνω,

θα πράξω αυτό που λέει η καρδιά,
να διώχνω όλο το .... μαύρο,

να 'χουν να παίζουν τα παιδιά,
χρωματιστά ονείρατα.

Δρόμους να διαβαίνουν φωτεινούς,
στρώση τους η χαρά τους,
λάβαρο να 'χουν στη ζωή
το ... Φώς,
περιουσιά τους,

πεντάμορφο, όλο φωτιά,
διαφάνεια, ειρήνη,
γνώση τους όμως να 'ναι μιά,

ότι,

το Μαύρο εδώ δεν κατοικεί,
τ' αγάλματά μας Άσπρα,
η γνώση μας αρχαϊκή,
το Αύριο, ...

... τα Νειάτα.

Μήνυμα στέλνω και ευχή,
εντός μας μα,
κι' Εκτός ...

όποιος με νειάτα Ελληνικά μπλεχτεί,
μονάχα φίλος θα γενεί,
γιατί,
...
Ποτέ ο Έλληνας δεν ήταν ο Εχθρός.




α/α. Αλέξανδρος.
(Πάνος Αβατάγγελος - με περίσσια συγκίνηση για όσα μας συμβαίνουν,
με αγάπη σε όσα μας συνδέουν,- 05/11/2011 - 01:27 π.μ.).



.