Απ' τα κόκκαλα βγαλμένη ... Μάνα.

.
Βρε αγαπώ τους Γερμανούς
Και όλες τις γυναίκες τους,
Τους Σουηδούς τους Νορβηγούς
Και όλες τις μανάδες τους
... τίς όμορφες γυναίκες,

Τους Γάλλους και τους Ιταλούς
Κι’ όλα τα θηλυκά τους
Με την περίσσια ομορφιά
Την ‘περηφάνεια τους !!!

Μια πιότερο μάνα αγαπώ,
Στο κάτω μαχαλά μου
Εκείνο τ’ όμορφο Λενιώ
Που κουβαλάει τη στάμνα
Την ονειρεύομαι κι εγώ
Σαν όλα τα αλάνια

Μα πιότερο την αγαπώ
Γιατι έχει γράψει στο Θεό
Να αγαπάει τους έλληνες
Και δεν κοιτά ζερβά-δεξιά
Τα ευρωπαϊκά ξεφτάλια !!!!

Δεν είναι μάνα μου η Λενιώ
Για πλούσια ξένα χέρια
θέλει στα ελληνικά το …”σ’ αγαπώ”
Γαλάζιο να βλέπει ουρανό
Τη θάλασσα καθάρια

Και,
Σαν απέναντι σταθώ
Σε όσα μας ζητούνε
Πλάϊ μου θα βροντοχτυπά
Τα χέρια στο χορό σιμά

Μαζί θε να μου τραγουδά,
Εκείνο το μοναδικό,

“Απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη ...”

Μάνα μου, τήρα μας,
Εγώ και το Λενιώ,

Γι’ αυτό θε να το ξεπεράσουμε,
... μόνο γι’ αυτό.



α/α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-19/10/2011-02:24 π.μ.)

.