Πετάξαμε Αετό ... εχθές ...

.

Πετάξαμε αετό εχθές.
Δεν ήτανε η μέρα, μα,
Πετάμε αετό φορές
που η ψυχή ορίζει.

Ψηλά ανεβαίνει καμαρωτός,
Μαζί με τις ευχές μας,
Ελπίδες και ονείρατα,
Τύλιγμα στις καρδιές μας.

Πετάξαμε αετό εχθές,
Να πάει στο πέρα αλόνι,
Να ξαπλωθούν οι σκέψεις μας
Στου απέραντου τη πλάση

Να ξαποστάσουν οι ευχές
Στην αγκαλιά Εκείνου που,
μας έχει να ευχόμαστε
Στην άκρη του ονείρου.

Λάθος,
σκέφτηκα ξαφνικά,
που κάνουμε μεγάλο.

Ευχές λέμε απλόχερα,
Χαμόγελα σκορπούμε.
Να ‘ναι ο χρόνος μας καλός,
Να βγεί όπως τον ποθούμε,

Ευχόμαστε ....

Το λάθος μας στα μάτια δεν θωρούμε.

Ευχόμαστε, κάθε χρονιά κι’ έπειτα...

Αναμονούμε,

Να βγεί η ευχή αληθινή,
στα 'πέραντα ζητούμε.

Λάθος γιατί ....
Δεν πράτουμε όσα εμείς μπορούμε,
η ευχή να βγεί αληθινή,
για να χαμογελούμε.

Εμείς πρέπει με παρισσιά,
πράξεις πολλές να ζούμε,
Στο τέλος κάθε μιας χρονιάς,
Κάλλιστη να τη βρούμε.


Πετάξαμε λοιπόν αητό.
Όχι με τις ευχές μας αλλά,
μόνο μιά την υπόσχεση,
Μέσα απο τις καρδιές μας,

Εφέτος να κάνουμε καλό,
Να κάνουμε τα πάντα,
Ο χρόνος να ‘ναι μοναδικός
Και ροδαλή του η στράτα.

Πετάξαμε αετό εχθές,
Πέρα απ’ τα κυπαρίσια,
να φτερουγάει τα κάλαντα,
να ‘ναι η ματιά μας ίσια.


"Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ....",

Για ένα καλύτερο 2008.


(Πάνος & α.α./ Αλέξανδρος).

.