7 Νοε 2009

Το Ευτύχημα ...

.

Ένοιωσα ότι, ... ευτύχησα.

Δεν είναι η μοναξιά περίγελος.
Δε θα μπορούσε να είναι,
αφού,
βιώνουν την οι πλείστοι ...

Δεν είναι η απάθεια τραγέλαφος.
Αφού, το γέλος και η αγαλίαση που φέρει,
κανέναν, σήμερα δεν αφορά,
και,
κανέναν δε συμφέρει ...

Δεν είναι που,
δε σ' έχω εδώ που,
νοιώθω καταραμένος.

Είναι που,
δεν σε καρτερώ,
φοβούμε σε,
εγώ, ... ο σκιασμένος.

Η αχτύπητη ορφάνια
έδιωξε χαρές,
έδιωξε δάκρυα,
έφερε, ... συνάμα,
τον αχό της μνήμης,
φωνές, σκιές, ακούσματα,
όλα, περιουσία της Λήθης ...

Έφεξες όμως,
εκεί που έπρεπε,
όλα τα ισορρόπησες,
καθώς τους έπρεπε.

Δεν άφησες κενό,
στο πέρασμά σου ...
μονάχα,
... το Ευτύχημα.

Kλάδο Ελιάς,
εσύ, ... της ομορφιάς σου,
Θα σε ακολουθώ ή,
... θα θυμάμαι,

κλαδί ελιάς,
ορφάνια,
μοναξιά,

στο άγγιγμά σου,
όλα τους γίνονται,
ότι από μονάχα τους
δεν το εμπόρεσαν,

... ένα Ευτύχημα.



α/α. Αλέξανδρος
(Π.Α.-07/ΝΟΕ/09/-04:16)
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: