Έρχεται ο Χειμώνας ...

.

Έρχεται ο Χειμώνας,
...
άλλος ένας χειμώνας,
... δύσκολος.

Έχει καταλαγιάσει μέσα μας,
η λέξη .... δύσκολος ...

Σα να μη μπορούμε να ξεφύγουμε,
να τη γυρίσουμε,
να ακούσουμε μίαν άλλη ...

Σαν .... το δικαίωμα να χάσαμε,
ν' ακούσουμε μιαν άλλη λέξη,
... μονάχα, ..."δύσκολος" ...

Κι' έχω πλέον, ... γεράσει ...
κουραστεί,
τα ήξερα από παιδί ...

Κι' είν' ο χειμώνας,
και πάλι αυτός,
ο ... δικός μου χειμώνας ... δύσκολος.

Αναρωτιέμαι ...

Εκεινών που μου το ανακοινώνουν,
είναι, εξ' ίσου ... δύσκολος;

Αναρωτιέμαι ...

όσων,
σε τόσο πλούτο εδώ που ζεί,
πρόβλημα ανακαλύπτουν,
χρέη της Μιχαλούς κι' άδειο ταμείο
και,
για μέλλον το αβέβαιο,
μου στέλνουνε φιρμάνι ...

θα είναι ο χειμώνας τους ... δύσκολος ;;;

Έτσι κι' αλλοιώς,
έρχεται πάλι ο χειμώνας,
εκιός ο ... δύσκολος, ... ξανά.

Τον νοιώθω να με ακουμπά,
ανάβω σόμπα,
λίγο πιό στα δυνατά,
να τον φιλοξενήσω.

Να τονε πάρω απο κοντά,
μπάς και με εκτιμήσει,
για άλλη μια χρονιά,
ζωή να μου αφήσει,

για να σκεφτώ, τελειωτικά,
πως ήρθε εκείνη η ώρα που,
αυτοί δεν θα αποφασίζουνε,
πρός τί καιρό θα κάνει,

θα τους μαυρίσω,
όπως μπορώ,
θα σηκωθώ πρίν τρελαθώ και,
χωρίς κανέναν "αρχηγό"

ένα χειμώνα θα δεχτώ,
φίλο, όμορφο, καθαρό,
στο σπίτι μου του χρόνου.

Θα έχω να λέω πως,
... εγώ,
τον έφτιαξα όπως ήθελα,
με δέχτηκε όπως είμαι,

κι' εκείνοι,
μαύροι κι' άραχνοι,
όσες ημέρες ζούνε,

χειμώνα θε να γεύονται,
να καταπίνουν βρόχες,
να περπατούν στη λασπουριά,
κλειστές να βρούνε πόρτες.

Δύσκολος να 'ναι για όλους τους,
ο επόμενος χειμώνας,

για εμάς,
να ΄ναι γιορτή χαράς,
κι' εκιός,
χειμώνας πάντα βροχερός,

... ο ένας αδερφός μας.




α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-14/11/09-04:06 π.μ.)

.