Ήσουν Κουκί ....
.
Ήσουν κουκί,
στο χάδι της παλάμης μου,
ξεγυμνωμένο,
ανώριμο,
εσύ.
Ήσουν εκείνο που,
σαν θα μεγάλωνε,
θα χάϊδευε η φυλλωσιά του,
την αγάπη μας,
... θυμάσαι;...
εσύ.
Ήσουν Ζωή,
κουκί, αδέσποτο ή σαμιαμίδι,
εμέ, δε μ' ένοιξε ποτέ ...
θυμάσαι;
'Ησουν εκείνο το Κουκί-Ζωή που,
το ξημέρωμα της εποχής,
βρήκε μαραζωμένο,
και,
ήσουν ... εσύ.
Μονάχα που,
δεν έγραψε ο Ιστορικός,
εκείνα που μας έπρεπαν.
Δεν έβλεπε,
δε γνώριζε,
η πέννα τον επρόδωσε,
μα,
... δεν πειράζει,
αφού ... γνωρίζω εγώ,
κι' εσύ.
Κουκί εσύ,
Ζωή εγώ;
Tι ν' αναρωτηθώ ...
...
Κοινό το αίσθημα αγάπης,
... κενή η αίσθηση της στιγμής.
α.α/ Αλέξανδρος
(Π.Α.-21/11/2009-03:48 π.μ.).
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου