22 Ιαν 2010

Νωρίς, ... Φωνάξανε τα Θράψαλα ...

.

Νωρίς,
φωνάξανε τα Θράψαλα
πως, ... ΔΕΝ με είχες,

Πως,
δεν κατείχες της Ψυχής,
τα Πέρατα,
να νοιώσεις ... Αρετή.

Μα ...,
δεν το είχες.

Νωρίς,
σου εφώναξα πως,
γύρισε τα πίσω να θωρρείς,
ότι καλύτερο θα κάμεις,
ότι μπορείς,

Νωρίς στο λέω,
φρέσκο,
όπου το εννοώ,
κανείς δε νοιάζεται,
αρετή μου,
...
εν τέλει,

Θράψαλα απομείναμε,
νομίσαμε.. τα δυό,

αλήθεια,
... θράψαλο μοναχά ... εγώ.

Μα,
δεν είναι αυτή που δήλωσε,
εις το ξεκίνημά μας η Ζωή, ...

Λέω σου,
όμορφη, καλή,

... Θράψαλο αν αισθάνεσαι,
στο πλάϊ σου,
σα θράψαλλο μοναδικό,
θα κοιμηθώ στο, ...απέραντο,
παρέα σου,
... μαζί,
ως να ...... χαθώ,
.... ως θράψαλλο κι' εγώ,

σ' ένα ξημέρωμα,

.... να αποκοιμηθώ.





(α.α/Αλέξανδρος
Π.Α.-22/01/10-01:49π.μ.)

.

Δεν υπάρχουν σχόλια: